Προσφυγή στις κάλπες

Η αγανάκτηση θα "πάει παραλία";

Έγραφα προ ημερών: «μπορεί οι βλάκες να μην έχουν σχέδιο αλλά μπαίνουν πανεύκολα σε σχέδια. Γι’ αυτό κατά καιρούς τους έχουν χρησιμοποιήσει οι πάντες. Στις πλάτες τους εξ άλλου έχουν χτιστεί περιουσίες κι αυτοκρατορίες». Δεν άργησε να έρθει η επιβεβαίωση του παραπάνω και μάλιστα δυο φορές. Η μια στον αποκλεισμό της Βουλής και η άλλη στην Κέρκυρα.

Η συλλήβδην επίθεση κατά των βουλευτών Ελλήνων αλλά και Ευρωπαίων στο όνομα της όποιας αγανάκτησης είναι επικίνδυνη. Η θέση μου αυτή δεν αποτελεί δικαίωση του πολιτικού σκηνικού που νοσεί. Δεν αποτελεί καν συγχώρεση της σωρείας σφαλμάτων εκ μέρους μεγάλου μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Δεν αποτελεί επίσης μομφή κατά των κινητοποιήσεων των αγανακτισμένων. Αποτελεί προϊόν στοιχειώδους κοινωνικής ανάλυσης και αναγωγής στο παρόν ιστορικών ανάλογων. Ο ιδιότυπος κοινωνικός αυτοματισμός κατά ανθρώπων με συγκεκριμένες ιδιότητες, αν αποδειχτεί αποτελεσματικός θα επεκταθεί εύκολα και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες, φορείς μιας ιδιότητας. Αυτό είναι η βάση του φασισμού και ο φασισμός γεννήθηκε στο όνομα του λαού, της οργής, της καταπολέμησης της διαφθοράς. Όσοι κάνουν πως δεν το γνωρίζουν ή όσοι το παραβλέπουν ή το υποβαθμίζουν λειτουργούν ως προπομποί του φασισμού και καταλήγουν να είναι εχθροί της κοινωνίας. Τα όρια ανάμεσα στην πραγματική λαϊκή οργή και στην ανεξέλεγκτη δράση του όχλου είναι δυσδιάκριτα και το να κινείσαι σε αυτά απερίσκεπτα είναι σαν να σουλατσάρεις σφυρίζοντας σε ναρκοπέδιο. Μόνο που οι νάρκες θα σκάσουν κάτω απ’ τα πόδια όλων μας.

Είναι πεποίθησή μου ότι οι παρεκτροπές θα εξελίσσονται σε εκτροπές και θα κλιμακώνονται στο χρόνο, 
φαινομενικά αυθόρμητα αλλά κατ’ ουσίαν ενορχηστρωμένα. Δεν χρειάζεται να δηλώσει κανείς ότι ποδηγετεί ένα πλήθος. Μπορεί εύκολα να καθοδηγήσει εν θερμώ την «οργή» του. Ας θυμηθεί κανείς την ευκολία που δέκα χρυσαυγίτες έστριψαν το μπλόκ των διαδηλωτών του ΠΑΜΕ κατά της Βουλής πριν δυο (;) χρόνια

Για τους παραπάνω λόγους, επανέρχομαι στην άποψή – πρότασή μου για άμεση προσφυγή στις κάλπες. Προσφυγή όμως που θα συνοδεύεται από τη ρητή δέσμευση για συμμαχίες από τα κόμματα ώστε να αποφευχθεί η επί μακρόν ακυβερνησία η οποία θα μπορούσε να είναι περισσότερο επικίνδυνη και για την οικονομική κατάσταση αλλά και για το πολίτευμα. Δεν αισιοδοξώ ότι όποιος εκλεγεί θα είναι καλύτερος διαχειριστής της κατάστασης από την παρούσα κυβέρνηση επειδή κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι περισσότερο από διαχείριση υπό τις παρούσες συνθήκες. Αισιοδοξώ όμως ότι θα υπάρξει μια ποιοτική και ποσοτική ανανέωση του πολιτικού προσωπικού σε όλα (ή σχεδόν όλα) τα κόμματα ή οποία θα λειτουργήσει θετικά. Εξ’ άλλου το διακύβευμα αυτή τη στιγμή είναι το ίδιο το πολίτευμα.