Προς Υπουργόν Επιστολή 2η

Λεφτά υπάρχουν           .

Επανέρχομαι, κύριε Υπουργέ μου, τώρα που έχετε συνειδητοποιήσει πού δεχτήκατε να πάτε (και πότε βεβαίως – βεβαίως) και σας λέω να μην ανησυχείτε, εδώ είμαι εγώ να σας βοηθήσω.

Αφού, το λοιπό, έχετε αλλάξει δύο, τρείς, πέντε, δέκα  - όσους χρειασθεί τέλος πάντων – ανθρώπους κλειδιά, απαραίτητους για να γίνονται τα σούρτα – φέρτα των αποφάσεων σας γρήγορα, όπως τα είπαμε στο πρώτο γράμμα, καιρός να περάσουμε στην ουσία.

Υπουργέ μου

Σήμερα κιόλας, βρείτε και μελετήστε τα οικονομικά στοιχεία του υπουργείου σας. Πόσα εισπράττετε, πόσα ξοδεύετε, που περίπου πάνε αυτά. Αφού έχετε μια εικόνα, φωνάξτε τους επικεφαλής των διευθύνσεων και ζητήστε τους μέσα σε είκοσι μέρες το πολύ να σας έχουν φέρει συγκεκριμένη πρόταση μείωσης των δαπανών της διεύθυνσής τους. Πείτε τους ότι αν δεν το κάνουν αυτοί, θα προβείτε εσείς σε οριζόντιο κούρεμα. Δώστε τους επίσης μια πυξίδα, μια λογική, έναν δρόμο: οι περικοπές θα γίνουν ούτως ή άλλως και σε συγκεκριμένο ύψος. Δεν είναι επειδή είστε τσιγκούνης εκ πεποιθήσεως αλλά τα πράγματα ειναι δύσκολα. Πείτε τους ότι τους δίνετε μια ευκαιρία. Η ευκαιρία που έχουν οι υπηρεσιακοί παράγοντες είναι να εξορθολογίσουν τις περικοπές, να κάνουν τις κατάλληλες επιλογές γιατί αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τι, πόσο και από πού πρέπει να κοπεί . Να επιλέξουν δηλαδή ποιες δαπάνες πρέπει σε ποιό ύψος και από που να μειώσουν. Να σας δώσω ένα παράδειγμα: Εάν εγώ είμαι διευθυντής και έχω έξι τμήματα, μπορεί να είναι λογικότερο να κλείσω δύο, χωρίς να επηρεάσω την λειτουργικότητα της υπηρεσίας μου παρά να κάνω μια γενική μείωση σε όλα τα τμήματα.

Αυτό, υπουργέ μου, έπρεπε να το έχετε κάνει εδώ και είκοσι μήνες, αλλά ακόμα και τώρα δεν είναι αργά, Είναι μια αρχή.  Κάντε το ανεξάρτητα από το τι θα κάνει ο Βαγγέλης, ο Φίλιππος κι ο Παντελής.