Yalanci

Πάτσγουορκ

                Κατεργαράκο; Τι έγινε; Διακρίνω ξανά εκείνο το σπασιματάκι στη φωνή σου; Ξέρεις, το γλοιώδικο, το λίγο δουλοπρεπές αλλά και τσαχπινομάγκικο; Πήρες υφάκι «μύγδαλα, μύγδαλα» μπας και ξαναρίξεις τις ευρωπαίες και σε λυπηθούν και σε κρατήσουν στην ευρωζώνη; Χλιμίντζουρα! Θα περάσεις απ’ όλα τα στάδια έτσι; Άρνηση, επιθετικότητα, δουλοπρέπεια, παράδοση. Από όλα πριν αποφασίσεις να κάνεις το προφανές. Απλά και μόνο προκειμένου να μη χάσεις τη βολή σου, θα τα δοκιμάσεις όλα πριν παραδοθείς στο αναπόφευκτο: να αλλάξεις τροπάρι!

                Στην αρχή φώναζες πως δεν υπάρχει κρίση κι όλα είναι φτιαχτά, μετά ότι δεν είναι δα και τόσο μεγάλη και πως μας την φουσκώνουν, τώρα λες ότι ναι, υπάρχει μεγάλη κρίση αλλά να την πληρώσουν όσοι σου δάνεισαν τα λεφτά. Ξέρω ότι αύριο θα παρακαλάς να μη σε βγάλουν απ’ την ευρωζώνη. Ακούω ήδη τα επιχειρήματά σου:  η Ευρώπη χρειάζεται την Ελλάδα διότι κάποτε ήταν ένας ταύρος που δεν ήταν ακριβώς ταύρος αλλά ήταν ο Δίας και ως ταύρος πήδηξε ένα γκομενάκι και το βάφτισαν Ευρώπη. Με τέτοια πας ρε λαμόγιο να ρίξεις τη Μέρκελ, τη Λαγκάρντ και τους ψυχρούς Φινλανδούς;

                Γιατί δεν κάνεις το αυτονόητο ρε μπαγάσα;  Γιατί δεν διορθώνεις τα στραβά σου άσχετα με το αν σε πιέζουν να το κάνεις; Γιατί δεν το κάνεις ΠΡΙΝ στο πουν; Να σου πω εγω: Επειδή τη γουστάρεις τη λαμογιά, σου αρέσει, την επικροτείς, τη θεωρείς «μαγκιά» δικέ μου. Μάγκας είναι το λαμόγιο και μαλάκας ο Νόμος που δεν μπορεί να τον «βάλει στο χέρι». Εσύ, φυσικά, είσαι με το μέρος του μαγκίτη...  ρουφιάνος  και καταδότης δε γίνεσαι, ε; Και θες να λέγεσαι Ευρωπαίος και φωνάζεις ότι σε χρειάζεται η Ευρώπη. Τι να σε κάνει ρε; Να σε τριγυρνά στις πλατείες να κάνεις τούμπες και να μαζεύει λεπτά ο εκάστοτε πρωθυπουργός σου;  Εσύ ρε σκότωσες τον Καποδίστρια και δόξασες τον Γιαγκούλα. Βρίζεις τους πολιτικούς και δοξάζεις τον Παπακώστα. Από μακριά ρε γυαλίζει το σάλιο που έχει καλύψει ολόκληρο το κορμί σου.

                Σου φταίνε, λες οι πολιτικοί. Αμέεε. Μια ζωή κάποιος άλλος φταίει. Ανήλικο παραμένεις. «Δεν το έσπασα εγώ το πιάτο, η καρέκλα φταίει που κουνήθηκε την ώρα που την έβαλα πάνω στο τραπέζι για να φτάσω το πολύφωτο να γεμίσω το γλόμπο με κορνφλέικς, μανούλα». Μανούλα και τον κακό σου τον καιρό! Εσύ φταις γιατί και τους πολιτικούς σου εσυ τους διαλέγεις χρόνια τώρα. Ο μέσος όρος σου εκφράζεται μέσα από τις επιλογές σου, άρα ίδιοι μ’ εσένα είναι κι αυτοί. Μέτριοι με δυο φουσκάλες και παχύ καϊμάκι. Κι η Ελλάδα το μπεγλέρι σας. Τσακ, τσακ, στροφή γύρω απ’ τον δείκτη, τσακ, τσακ! Σιγά ρε μεγάλε, μας έχετε κάνει κομμάτια!  

                Γιατί δεν αποφασίζεις ρε να μεγαλώσεις, να ωριμάσεις, να δημιουργήσεις; Στα δύσκολα οι πραγματικοί μάγκες κι όχι οι κουραδόμαγκες έχουν τσαγανό. Λένε: «φταίω, τα έκανa σκατά, το βουλώνω, σκύβω το κεφάλι κάτω, χύνω ποτάμια ιδρώτα, δουλεύω σαν το σκυλί αλλά ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΞΕΦΤΙΛΑ ΕΓΩ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΖΗΣΩ. Δεν θα επιτρέψω σε κανένα να με προσβάλει ξανά». Εσύ όμως είσαι γιαλαντζί, καμιά σχέση με λεβεντιά.