Ζώον, ε ζώον!

Η φιλόξενη μπιραρία Vale Vale στην Αργυρούπολη

Κοίτα, έκλεισες με τζαμαρίες το πεζοδρόμιο και την τρύπα των 50 τετραγωνικών την έκανες μαγαζάρα 200. Κι όχι γυφτιές, έτσι; Με τα όμορφά σου, τα στολίδια σου, τα έτσι σου, σένιο το κατάστημα.  Ωραίος φιλαράκι. Αφού το κωλοκράτος κι ο κωλοδήμος σου δεν μιλάνε, καλά κάνεις.

Κοίτα, όταν μπαίνω με ρωτάς «μέσα ή έξω»;  Και σε ρωτώ να μάθω γιατί ρωτάς, έχεις νταλκά με το που θα κάτσω; Και μου λες «οι μη καπνιστές είναι μέσα». Με  δουλεύεις καλή μου; σε ρωτώ αφού όλο το μαγαζί "μέσα" είναι. Μια τζαμαρία συρόμενη και ορθάνοιχτη το χωρίζει στα δύο, αλλά δε παει στο διαλο, μέσα θα κάτσω επειδή τόκοψα.

Και χώνομαι καλοκαιριάτικα «μέσα», στριμωγμένος ανάμεσα στο μπαρ και την μισοανοιγμένη συρόμενη. Κι έρχεται ο μάπας με το τσόκαρο δίπλα, σου ζητάνε τασάκι και ανάβουν από μια τσιμινιέρα ο καθένας. Κι όταν σου λέω «μανδάμ, ο καπνός....» μου σηκώνεις τους ώμους. Τι να πω τώρα;

Τι να πω που δεν μπορείτε να τηρήσετε ούτε μισόν από έναν κωλοκανόνα, ΜΙΣΟ νόμο ρε μόμολα. ΜΙΣΟ νόμο! Και δεν σας φταίει κανένα κράτος και καμία κυβέρνηση καμία τρόικα. Το λειψό μυαλό σας, αν έχετε,  σας φταίει. Αν ένα κωλοτσίγαρο στο ένα τέταρτο από το παράνομο μαγαζάκι σας δεν μπορείτε να σβήσετε να πάτε να πνιγείτε! Ε, άει στο διάολο ζώα!

Τι να πω γι’ αυτό τον λαό αυτής της ρημαδοελλάδας που δεν τιμά μισό κωλονόμο, δεν σέβεται έναν συμπολίτη και φέρνει τον βρωμοκαπνό του στη μούρη μου, όπως πετάει τα σκουπίδια του στην πόρτα μου, φτύνει στο πεζοδρόμιο, κατουράει στην εσοχή της εξώπορτας μου. Κι απαιτεί να τον σεβαστώ ή απαιτεί σεβασμό από άλλους; Γιατί ρε φίλε;  Γιατί να στηρίξω την καφρίλα σου; Εγώ θα σε καταγγέλλω κι ας με λές ρουφιάνο και χαφιέ και ξινό και ότι σκατά θες. Πάντως ζώο σαν και του λόγου σου, δεν είμαι και δεν θέλω να έχω καμιά σχέση μαζί σου!