Που πας έρμη!

Φταίει το εμπόδιο, το γήπεδο, το παπούτσι, ο ήλιος
οι άλλοι, που τερμάτισαν, ο κριτής. 

Εντάξει, αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, ΕΚΕΙΝΟΙ φταίνε. Μην κλαις, μη στενοχωριέσαι, μη ξεφουσκώνεις. Εκείνοι φταίνε. Πιο πολύ.

Εκείνοι φταίνε που σ' έβαζαν κι αγόραζες τα ακριβά τους αυτοκίνητα, τα σοφιστικέ τους μηχανήματα. Εκείνοι....γιατί τα φτιάχνουν τόσο ωραία;

Αν έτσι νιώθεις καλύτερα....

Εκείνοι φταίνε γιατί σ' έβαζαν να μαλώνεις με το γείτονα κι ύστερα σου πουλούσαν υποβρύχια. Σ' έβαζαν. Εκείνοι. Αν νιώθεις καλύτερα. Εκείνοι σ' έβαζαν, μην κλαις.

Εκείνοι φταίνε που σου έδιναν λεφτά για να βγάλεις από τον κουμπαρά μας και ν' αγοράσεις μηχανήματα. Εκείνοι φταίνε που σ' ανάγκαζαν να δωροδοκηθείς.

Εκείνοι. Που σ' ανάγκαζαν να δωροδοκηθείς. Αν έτσι νιώθεις καλύτερα.

Εκείνοι φταίνε που σου δίναν επιδοτήσεις να φτιάξεις υποδομές παρά το ότι ήξεραν ότι θα τα σπαταλήσεις στα μπουζούκια. Γιατί στα έδιναν; Εκείνοι φταίνε. Μην κλαις, μη στεναχωριέσαι, μη μου μαραζώνεις. Εκείνοι φταίνε. Που σε κακόμαθαν στα πλούτη, εκείνοι κι η μοίρα σου που τους έριξε στο δρόμο σου. Πως τον αντέχεις τον πόνο; Εκείνοι φταίνε.

Μη στεναχωριέσαι, θα τα καταφέρεις. Μην έχεις τύψεις, κι αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα θα λέω κι εγώ ότι εκείνοι φταίνε. Κι ας ξέρω γιατί κλαις, κι ας ξέρουμε κι οι δύο ότι μόνη σου καταστράφηκες πατρίδα μου. Οι άλλοι τη δουλειά τους κάνουν και την κάνουν καλά. Εσύ όμως; Μην κλαις, σου λέω. Κι αν αυτό σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, πάντα για σένα οι άλλοι φταίνε. Μόνο για σένα, πάντα για σένα, εκείνοι. Οι άλλοι. Εσύ; Μόνιμα ανίκανη για το καλύτερο γι'αυτό πάντα πρόθυμη για το χειρότερο.

Καημένη Ελλαδίτσα. Μην κλαις.