Οι ευθύνες του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη

Όσο κι αν προσπαθείς δεν είναι εύκολο να το χωνέψεις. Ένας σαραντατετράχρονος νεκρός κάτω από τραγικές συνθήκες στο κέντρο της Αθήνας κι ένα παιδί τριανταενός χρόνων να παλεύει για τη ζωή του από χτυπήματα αστυνομικών.

Τη μια μέρα να παρακαλάς για ουσιαστική αστυνόμευση και την άλλη να βρίζεις τον μπάτσο.

Το δίχως άλλο, ο Παπουτσής αυτή τη φορά θα πρέπει να παραιτηθεί. Δεν θα του δοθεί τρίτη ευκαιρία στην πολιτική του ζωή. Να παραιτηθεί γιατί η παραίτηση, πέρα από ανάληψη ευθύνης, μπορεί να είναι και πράξη πολιτικής ωριμότητας.

Όλοι γνωρίζουν ότι, παρά τις προσπάθειες υπουργών ή παραγόντων, κάτι δεν πάει καλά στις ειδικές δυνάμεις της αστυνομίας. Όλοι γνωρίζουν για τις επιλεκτικές σχέσεις πολλών ανδρών με πολιτικούς χώρους συγκεκριμένων ακραίων φαιογκρίζων απόψεων. Έχει αποτυπωθεί άλλωστε η σχέση αυτή ανάγλυφα σε αποτελέσματα εκλογών εκλογικών τμημάτων όπου ψηφίζουν οι συγκεκριμένοι αστυνομικοί με κατάσταση. Όλοι επίσης γνωρίζουν ότι αυτή η σχέση πυροδοτεί πολλές φορές αναίτιες και ανόητες συγκρούσεις με διαδηλωτές στο όνομα ενός ακήρυχτου «πολέμου», μιας ιδιότυπης βεντέτας επεισόδια της οποίας βλέπουμε πότε στον Άγιο Παντελεήμονα, πότε γύρω από τα Εξάρχεια, πότε γύρω και μέσα στα γήπεδα.  Είναι φανερό ότι συγκεκριμένες ομάδες αστυνομικών δρουν σαν οργανωμένες συμμορίες όπου τα μέλη τους ουσιαστικά μοιράζονται το κύρος της αγέλης. Στο ηλίθιο αυτό παιχνίδι συμμετέχουν πολλές φορές και αξιωματικοί της αστυνομίας, μάλιστα με σοβαροφάνεια. Σχεδιάζουν επιχειρήσεις λες και παίζουν καουμπόηδες και ινδιάνους στις γειτονιές. Ο παλιμπαιδισμός όταν συνοδεύεται με κατοχή όπλων και χημικών γίνεται επικίνδυνος!

Είναι φυσικό κι επόμενο την ηλιθιότητα ορισμένων να την εκμεταλλεύονται οι ξύπνιοι. Αυτοί που πυροδοτούν τον απασφαλισμένο της μιας ή της άλλης πλευράς που, πότε με μολότοφ πότε με μηχανάκι, θα «βάλει φωτιά» στο σκηνικό για να αρχίσει το πανηγύρι. Σε τι αποσκοπούν αυτοί οι «ξύπνιοι»  δεν είναι ξεκάθαρο ούτε ο στόχος είναι σταθερός. Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι κατά καιρούς τους έχουν εκμεταλλευτεί όλοι και πολλές φορές έχουν δράσει αυτοβούλως (όσο αυτοβούλως μπορούν να δράσουν τα βόδια).

Δεν λέω ότι όλοι οι ματατζήδες είναι χρυσαυγίτες. Λέω απλά ότι οι χρυσαυγίτες στα ΜΑΤ είναι πρόβλημα. Δεν λέω ότι όλοι οι αντιεξουσιαστές ή οι φρίκοι είναι τσογλάνια αλλά τα τσογλάνια κι οι μπαχαλάκηδες τους παίζουν μπάλα.

Αυτή την κατάσταση πρέπει ο Υπουργός ΠΡΟΠΟ να μπορεί να τη χειριστεί. Να τη χειριστεί έτσι ώστε να μην ρίξει το ηθικό των αστυνομικών, γιατί τότε θα είναι άχρηστοι, αλλά και να μην ξαναζήσουμε παρόμοιες με τις σημερινές ιστορίες. Ο Παπουτσής πλέον δεν μπορεί. Μπορεί όμως με την παραίτησή του να «λύσει» τα χέρια του επόμενου.