Οι Άχρηστοι των Αθηνών

Ο Μισέλ Πικολί από την ταινία "Το Μεγάλο Φαγοπότι"του Μάρκο Φερέρι

Τον Νοέμβριο του 2011 πλησίασα διοικητή μεγάλου Νοσοκομείου της Αθήνας κουβαλώντας μια πρόταση που θα μπορούσε να του εξοικονομήσει, με πρόχειρους υπολογισμούς και σε πρώτη φάση, κοντά στο 1.000.000 € ετησίως.

Η επένδυση που θα χρειαζόταν να κάνει προκειμένου να πετύχει αυτή την εξοικονόμηση ήταν του δυσπρόσιτου ύψους των 0.00 €. Ναι, το επαναλαμβάνω ολογράφως: μηδέν ευρώ. Και με κεφαλαία: ΜΗΔΕΝ ΕΥΡΩ.

Τι θα έπρεπε να κάνει το Νοσοκομείο; Δεν είχε παρά να εξακολουθήσει να εργάζεται όπως πριν και να προμηθεύεται τα ίδια υλικά κατά 35% χαμηλότερα από την τότε τρέχουσα τιμή αγοράς. Τα ίδια υλικά. Ακριβώς τα ίδια υλικά. Όχι άλλη μάρκα, όχι άλλο μοντέλο, όχι άλλο εργοστάσιο κατασκευής. ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΥΛΙΚΑ. Μέχρι σήμερα, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις, δεν με έχει καλέσει κανείς να καταθέσω επίσημη πρόταση. ΚΑΝΕΙΣ. Αντίθετα, με ενημέρωσε ανεπίσημα ο κ. διοικητής ότι οι γιατροί αντιδρούν διότι

 «θα χάσουν τα τυχερά τους, όπως καταλαβαίνεις. Είναι ένα κύκλωμα που δεν είναι εύκολο να σπάσεις, μιλάμε για τζίρους δισεκατομμυρίων και τα τυχερά είναι πολλά».

Τα τυχερά των μεν είναι η ατυχία των ασφαλισμένων, των ασθενών και όλων υμών των υπολοίπων.

Οι δαπάνες για την κάλυψη ανύπαρκτων αναγκών σε φάρμακα  - που πλουτίζουν επιτήδειους και τις ταξιδιωτικές εμπειρίες ιατρών, οι δαπάνες σε διαγνωστικά κέντρα και ιδιωτικές κλινικές, με υπερτιμολογημένες και πολλές φορές μη πραγματοποιημένες ιατρικές πράξεις, οι δαπάνες σε παροχές σε ασφαλισμένους που δεν τις δικαιούνται, οι δαπάνες σε συντάξεις ανακόλουθες με την δυνατότητα των ταμείων, η ανυπολόγιστες σπατάλες στη λειτουργία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, η εκτεταμένη κλοπή νοσοκομειακών υλικών οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό τη χώρα εδώ που βρίσκεται. Και εξακολουθούν να την κρατούν δεμένη στο σκαμνί της ανυποληψίας. Τι κάνουμε γι' αυτό; Απολύτως τίποτα.

Άτολμοι στην καλύτερη περίπτωση, συνένοχοι τις περισσότερες φορές, σύντροφοι στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος εξακολουθούν να ελέγχουν τα πάντα και να καθορίζουν τις εξελίξεις. Υπουργοί υπόδουλοι σε συνδικάτα, υπουργοί - συνδικαλιστές υπουργοί μέλη συντεχνιών, υπουργοί εξυπηρετητές επιχειρηματικών συμφερόντων καθορίζουν το μέλλον της χώρας, το μέλλον μας ανάλογα με τον αριθμό των ψήφων ή των μηδενικών σε επιστολές χορηγιών. Βούρκος, βόρβορος, αδιέξοδο. 

Ας μπει ένα τέλος. Τώρα αν και είναι αρκετά αργά...