Σκόρπιες σκέψεις

Δευτέρα βράδυ, πρώτη του Οκτώβρη του 2012

Αχ, Ευρώπη από μέσα.

Παρακολουθώ όσους επιμένουν  στον ηλίθιο διαχωρισμό «μνημονιακών – αντιμνημονιακών». Εμένα με έχουν κατατάξει στους μνημονιακούς. Να πω ότι ήμουν και είμαι απλά υπέρ των μεταρρυθμίσεων στην κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού του κράτους, της ποιοτικής αναβάθμισης των υπηρεσιών που παρέχονται προς τους πολίτες, του εξορθολογισμού των δαπανών, της εκ βάθρων αλλαγής του τρόπου που ασκείται η επιχειρηματική δραστηριότητα σε σχέση με τις κρατικές δομές και άλλα.

Τώρα, που κάθε συζήτηση για μεταρρυθμίσεις έχει πνιγεί σε μια καθ’ έξιν  λήψη ταμειακών μέτρων, τώρα που η πολιτεία το μόνο παράδειγμα που δίνει στους πολίτες της είναι αυτό του ανακόλουθου, του ψεύτη, του άρπαγα δεν έχω λόγο να στηρίξω κανέναν και τίποτα. Η μια ηλιθιότητα διαδέχεται την άλλη και την μια κυβερνητική χαζομάρα διαδέχεται μια βλακωδέστερη ανταπάντηση των ανθρώπων της τρόικας.

Σε αυτή τη συγκυρία αναρωτιέμαι αν ήρθε η ώρα πια να αναθεωρήσουμε το που τραβάμε τις κόκκινες γραμμές μας. Μήπως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε την πιθανότητα ότι άμυνά μας πρέπει να είναι η διατήρηση της θέσης μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και όχι στην ευρωζώνη; Γιατί έχω την αίσθηση ότι θέτουμε σε αμφισβήτηση και το ένα και το άλλο με μια ατέλειωτη ακολουθία λανθασμένων χειρισμών.  

Αχ, Ευρώπη απ’ έξω.

  Δεν με νοιάζει αν το στηρίζει η Μέρκελ, αν συμφέρει τη Γερμανία, αν εσένα δε σου αρέσει επειδή είσαι πολύ Έλληνας. Η Ευρώπη οφείλει να προχωρήσει ταχύτατα σε μια ουσιαστική ενοποίηση και αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει όλοι να αρχίσουμε να συνηθίζουμε στην ιδέα ότι η έννοια «εθνική κυριαρχία» θα αναφέρεται στην κυριαρχία της Ευρώπης και στο Ευρωπαϊκό «έθνος».

Υπ’ αυτή την έννοια, η μόνη λύση στην Ευρωπαϊκή κρίση είναι η ενιαία οικονομική διακυβέρνηση η οποία θα δώσει τα όπλα στην ΕΚΤ να παίξει διαφορετικό ρόλο. Διαφορετικά, οποιαδήποτε άμεση παρέμβαση της ΕΚΤ μπορεί να οδηγήσει ολόκληρο το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε κατάρρευση.

Το περιβάλλον στην κρίση.

Τι θα πεις στον συνταξιούχο του ΟΓΑ στην καταταλαιπωρημένη από την υπερβόσκηση ημιορεινή Ελασσόνα, που τριγυρνά με το αλυσοπρίονο και τεμαχίζει τα τελευταία δρυοδάση και τις ελάχιστες πουρναριές προκειμένου να τα βγάλει πέρα ζωντανός τις μακριές νύχτες του  χειμώνα; Θα του μιλήσεις για το φυσικό κάλλος; Για τη διάβρωση των εδαφών με κλίση; Για τη βιοποικιλότητα ή μήπως για την αειφόρο διαχείριση των πόρων; Μήπως θα του πεις ότι αυτό που κάνει είναι παράνομο; Η ευαισθησία σου για το περιβάλλον ως που μπορεί να σπρώξει τα όρια της ευαισθησίας του συνανθρώπου σου απέναντι στο κρύο; Σε περιόδους κρίσης, οι εκπτώσεις αγγίζουν και το περιβάλλον.

Το όργανο κι ο Νόμος.

Ο δημόσιος λειτουργός, ειδικά αυτός που καλείται να ελέγξει την εφαρμογή της νομοθεσίας δεν είναι εντεταλμένος ούτε να συζητά το δίκαιο ή άδικο του νόμου με τον παρανομούντα ούτε να αποφαίνεται κατά περίπτωση αν και κατά πόσο θα εφαρμόσει το Νόμο. Γι αυτό εκνευρίζομαι όταν βλέπω τροχονόμους π.χ. να συζητούν με τον τύπο που πέρασε με κόκκινο στο στυλ «τι δουλειά είχαν να βάλουν φανάρι εδώ, αφού περνάει ένα αυτοκίνητο κάθε 2 ώρες». Το όργανο κλήση κόβει, τα παράπονα στο βουλευτή ή τον δήμαρχο. Γι’ αυτό σου λέω, όταν ο νόμος λέει ότι η συγκέντρωση των Ολικών Αιωρούμενων Στερεών σε νερό παραγωγής που διατίθεται σε οποιονδήποτε αποδέκτη – αν λέει έτσι – δεν πρέπει να ξεπερνά τα 40 μέρη στο εκατομμύριο, εσύ όργανο οφείλεις να ελέγξεις εάν αυτό τηρείται. Δεν είναι δουλειά σου να μου λες «ξέρεις, η χρυσίζουσα δεν είναι τοξική, δεν πειράζει τα ψάρια, δεν πέθανε κανένας από αυτή». Ο Νόμος παλληκάρι μου δεν μιλάει για συγκέντρωση Τοξικών Αιωρούμενων Στερεών, αλλά για συγκέντρωση στερεών. Δε πάει να ‘ναι ψίχουλα ψωμιού, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Τόσο απλά. Αν δε σ’ αρέσει, κάνε πορεία στη Βουλή.

Ο καθένας τη δουλειά του.

Οι συλλογικότητες των πολιτών οφείλουν να ελέγχουν την εξουσία κάθε μορφής και επιπέδου. Οφείλουν να τονίζουν τις παραλείψεις των ελεγκτικών μηχανισμών, ειδικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει υπόνοια ανεπαρκούς εκτέλεσης των καθηκόντων των δημόσιων λειτουργών. Δεν υποκαθιστούν το κράτος ούτε τις δομές του. Οι πολίτες δεν κινούνται εντός του Νόμου, εξερευνούν τα όριά του. Επιδιώκουν επίσης την αλλαγή των Νόμων, εφόσον κρίνουν ότι οι ισχύοντες είναι αναχρονιστικοί ή δεν εξυπηρετούν την κοινωνία των πολιτών ή το σύνολο.

Απλά πράγματα.

Υποχρέωσε τον διαχειριστή κάθε Εγκατάστασης Επεξεργασίας Αποβλήτων να ενημερώνει μέσα σε 2 ώρες ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ την ελεγκτική αρχή και μια συλλογικότητα πολιτών για οποιαδήποτε δυσλειτουργία της Εγκατάστασής του που έχει σαν συνέπεια την διάθεση λυμάτων εκτός ορίων απορροής. Υποχρέωσέ τον σε άμεση αποκατάσταση της βλάβης σε εύλογο χρονικό διάστημα που θα συναποφασισθεί από τον ίδιο, τον ελεγκτή του και την συλλογικότητα. Εάν συλληφθεί να διαθέτει λύματα εκτός ορίων χωρίς να έχει ειδοποιήσει, κόψ’ του τον κώλο. Κυριολεκτικά. Όταν πάς για έλεγχο, ρίξε μια ματιά στους λογαριασμούς της ΔΕΗ, ή τσέκαρε σε ένα χαρτί τις ενδείξεις του ρολογιού της ΕΕΛ. Δεν είναι δύσκολο να κάνεις πέντε αριθμητικές πράξεις: τόσα μηχανήματα, τόση ισχύς το καθένα, τόσες ώρες λειτουργίας άρα να οι κιλοβατώρες. Έτσι θα πιάσεις όσους για οικονομία κατεβάζουν τους διακόπτες 18 ώρες το εικοσιτετράωρο και πλημμυρίζουν λύματα τα ποτάμια.