Σαν το νερό ανάμεσα στα δάχτυλα...

Υπάρχουν ήρωες;

Μικροί και μεγάλοι, εκτός από τα παραμύθια, έχουν ανάγκη και ήρωες. Μερικές φορές οι ήρωες πρωταγωνιστούν στα παραμύθια, άλλες όχι.
Οι ήρωες έχουν κι αυτοί θέση στην εκπαίδευση, την αγωγή (μικρών και μεγάλων). Είναι παραδείγματα προς μίμηση καθώς συγκεντρώνουν σε μεγάλο βαθμό ένα ή περισσότερα προτερήματα που θα θέλαμε να έχουμε. Είναι δυνατοί, θαρραλέοι, γενναίοι, σοφοί, ενάρετοι, δίκαιοι, εφευρετικοί κ.λ.π. και μάλιστα σε μεγάλη ποσότητα.
Στην πορεία του χρόνου, κάποιων ηρώων οι πράξεις διανθίζονται με αρκετά στοιχεία μύθου, άλλων η ζωή είναι μύθος, άλλοι ξεπερνούν τόσο πολύ τα ανθρώπινα ώστε τοποθετούνται κάπου ανάμεσα σε ανθρώπους και θεούς.
Οι περισσότεροι σύγχρονοι ήρωες είναι απλοί άνθρωποι, καθώς η εποχή μας έχει την τάση να απομυθοποιεί παρά να μυθοποιεί.
Έχει λεχθεί ότι υπάρχουν ηρωικές και αντιηρωικές εποχές. Διαφωνώ. Κάθε εποχή και κάθε κοινωνία έχει τους ήρωές της. Τους ήρωες σε αριθμό και ποιότητα που έχει ανάγκη.
Υπάρχουν όμως πραγματικά ήρωες; Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι πάντα γενναίοι και ενάρετοι, των οποίων οι πράξεις είναι πάντα σοφές ή δίκαιες;
Άποψή μου είναι ότι δεν υπάρχουν ήρωες. Υπάρχουν μόνο ηρωικές πράξεις που εκτελούνται από συνηθισμένους ανθρώπους οι οποίοι κάτω από ορισμένες συνθήκες αίρονται πάνω από τον εαυτό τους κι από ομάδες ή σύνολα ανθρώπων, κάνοντας κάτι ξεχωριστό, ιδιαίτερο, ασυνήθιστο.

Δίπλα στο ξεχωριστό, ιδιαίτερο, ασυνήθιστο βάλτε και "Γενναίο" ή και "Ωραίο", κι έχετε την εικόνα της πράξης των ηρώων που πριν 36 Νοέμβρηδες σηκώθηκαν πάνω από τον ίδιο τον εαυτό τους. Για να τους βλέπει από μακριά η ιστορία.

Όλοι οι άνθρωποι είναι ικανοί για ηρωικές πράξεις.

Μια μικρή σημείωση, με μια μικρή προσθήκη, που πρωτοδημοσιεύθηκε στο facebook στις 9/7/2009 αλλά που ταιριάζει στη μέρα και στις συζητήσεις για τους πρωταγωνιστές ή τους συμμέτοχους εκείνης της Ωραίας Ιστορίας του Νοέμβρη του 1973