Η Τίνα, ο Ανδρέας και τα Νερά

Τα έργα εκτροπής του Αχελώου

Τον Νοέμβριο του 2009 έγραφα σε αυτό εδώ το Blog σχετικά με τα νερά υπερασπιζόμενος την, φρέσκια τότε, Υπουργό Περιβάλλοντος :  «Το «νέο στοιχείο» που πυροδότησε αυτές τις συζητήσεις ήταν η αναφορά της υπουργού Περιβάλλοντος στα Διαχειριστικά Σχέδια Υδατικών Πόρων των Υδατικών Διαμερισμάτων της χώρας.  Πόσο «νέο» είναι όμως αυτό το στοιχείο και πόσο σημαντικό ώστε να η επίκλησή του να μπορεί από μόνη της να ξεσηκώσει σχεδόν το σύνολο των Θεσσαλών πολιτικών και αγροτοσυνδικαλιστών εναντίον της κυρίας Μπιρμπίλη;» και κατέληγα «Θεωρώ λοιπόν άδικη την επίθεση που δέχτηκε η υπουργός περιβάλλοντος από μεγάλη μερίδα Θεσσαλών παραγόντων. Το δυσάρεστο μεν αλλά αυτονόητο είπε. Την κυρία υπουργό θα έχουμε πολλές ευκαιρίες να την κρίνουμε. Ας το κάνουμε επί πραγματικών δεδομένων.»

Επί πραγματικών δεδομένων λοιπόν. Την εποχή εκείνη με θέρμη υποστήριζα, πιστεύοντας όσα σε ιδιωτικές συζητήσεις μου με ανώτατα πολιτικά στελέχη που είχαν την πλέον άμεση σχέση με το αντικείμενο της διαχείρισης των νερών είχα ακούσει, ότι δηλαδή, σε ένα χρόνο θα είχαμε έτοιμα σχέδια και θα γνωρίζαμε τη λύση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλικής πεδιάδας. Χρειάστηκαν ωστόσο έξι και πλέον μήνες ώσπου  το ΥΠΕΚΑ να προκηρύξει το διαχειριστικό σχέδιο της λεκάνης απορροής της Θεσσαλίας και θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος ακόμη μέχρι να ολοκληρωθεί. Εν τω μεταξύ, η Ελλάδα θα βρεθεί για μια ακόμη φορά αντιμέτωπη με την Ευρωπαϊκή δικαιοσύνη καθώς  παραπέμφθηκε μαζί με το Βέλγιο, την Δανία και την Πορτογαλία για το γεγονός ότι δεν έχουν καταθέσει ακόμα διαχειριστικά σχέδια. Η καταδίκη της χώρας είναι βέβαιη διότι ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι η διαδικασία εκπόνησης των σχεδίων για την Θεσσαλία και την Δυτική Ελλάδα προχωρά, για τις υπόλοιπες λεκάνες απορροής βρίσκεται πολύ πίσω.

Μπορεί να είναι γεγονός ότι χώρες με μεγάλη ακτογραμμή και μικρή ή μικρού βάθους ηπειρωτική έκταση ή νησιωτικές χώρες σαν την Ελλάδα, είναι δύσκολο να διαχειριστούν τα νερά τους αποκλειστικά ανά λεκάνη απορροής αλλά αυτό δεν αφορά τους νομικούς κύκλους της Ευρώπης ούτε μπορεί να σταθεί σαν δικαιολογία για την μη εκπόνηση των υπόλοιπων διαχειριστικών σχεδίων. Η χάραξη υπερασπιστικής γραμμής θα είναι δύσκολη και το υψηλό πρόστιμο πρέπει να θεωρείται δεδομένο για μια ακόμη φορά.

Όμως πραγματικά ελπίζει το ΥΠΕΚΑ και η Ειδική Γραμματεία Υδάτων ότι τα διαχειριστικά σχέδια θα είναι έτοιμα στις αρχές του 2012; Την στιγμή που καν δεν άρχισε η εξαμηνιαία δημόσια διαβούλευση επί των προσχεδίων, πολύ φοβούμαι ότι ίσως χρειαστεί να κάνουμε υπομονή ως τις αρχές του 2013 προκειμένου να δούμε ολοκληρωμένα σχέδια. Εκτός αν στο ΥΠΕΚΑ και την ΕΓΥ πιστεύουν ότι μπορούν να ρισκάρουν μια ημιτελή και ημιπαράνομη διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης. Σε μια τέτοια περίπτωση, κάποιος θα πρέπει να τους υπενθυμίσει ότι όποιο κι αν είναι το πόρισμα των σχεδίων θα βρεθεί ένας Θεσσαλός ή ένας Αιτωλοακαρνάνας που θα "ξεψαχνίσει" κάθε τυπική λεπτομέρεια της διαδικασίας με στόχο την αμφισβήτηση της νομιμότητας των σχεδίων και σκοπό την αποτροπή ή την εκτέλεση της εκτροπής του Αχελώου. Το πρόβλημα απαιτούσε από την αρχή ωριμότητα, γνώση των διαδικασιών πολιτικό κριτήριο και ετοιμότητα. Κανείς εκ των δύο συναρμόδιων (υπουργός και ειδκός γραμματέας) δεν διέθετε τίποτα από όλα αυτά. Έχουν σήμερα την πολιτική ωριμότητα να πράξουν τα ανάλογα ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία; Ειλικρινά, δεν είμαι (πλέον) καθόλου βέβαιος. Η μέχρι σήμερα πολιτεία τους μάλλον με απογοητεύει. Το ίδιο με απογοητεύει και η ηγεσία των περιφερειακών διευθύνσεων υδατικών πόρων.