Πίστευα ότι όσοι πρωτοδιοίκησαν τον Φορέα Διαχείρισης Κάρλας, πρέπει να ένοιωσαν δέος. Το είδος του δέους που θα ένοιωθε ένας πολεοδόμος αν του έλεγαν «ιδού ο χώρος σου, να οι άδειες και τα χρήματα, φτιάξε μια πόλη».
«Φτιάξτε μια λίμνη» λοιπόν.
Πρώτα οι μελέτες, ύστερα τα σχέδια, μετά τα βαριά χωματουργικά μηχανήματα και τέλος ο ηλεκτρομηχανολογικός εξοπλισμός. Πήρε βέβαια πολύ χρόνο αλλά αυτό δεν ήταν κάτι ξένο για την ελληνική πραγματικότητα. Το έργο τέλειωσε και ήταν έτοιμο να δεχτεί το νερό. Τότε άρχισαν να γίνονται γνωστές «μικρές αστοχίες» στο σχεδιασμό και την εκτέλεση του έργου που προκαλούσαν πονοκέφαλο στους πολύχρωμους «αρμόδιους» που στριμώχνονται στα εγκαίνια και εξαφανίζονται στα προβλήματα. Τότε βρήκαν ευκαιρία και όλοι οι επιτήδιοι που πολιτεύονται στην περιοχή να πιάσουν στασίδι κοντά στο έργο ώστε να «βαφτίσουν» στο πολύτιμο νερό την ψηφοσυλλεκτική τους μηχανή. Και να σχέδια για κωπηλατοδρόμια, έλεγχο των αρδεύσεων, υδρομάστευση. Απ’ όλα είχε ο μπαξές και όλα θέλησαν να τα φορτώσουν σε εναν αγέννητο κόκκορα που θα ερχόταν όμως με ...χρυσά αυγά από την Κουτοφραγκία.
Το όνομα του κόκκορα που γεννά αυγά; «Φορέας Διαχείρισης». Οι φορείς διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, διαχειρίζονται μεγάλες ποσότητες κοινοτικού χρήματος. Κάποιοι σκέφθηκαν: Τι πα να πει προστατευόμενη περιοχή; Θα βάλουμε στο Δ.Σ. όλο μας το σινάφι και θα κάνουμε πάρτι! Επί δυο χρόνια λοιπόν κάποιοι προσπαθούν να κάνουν το φορέα κάτι που δεν ειναι: αποφασιστικό όργανο διαχείρισης υδάτων και έργων. Παραβλέπουν πλήρως ότι ο φορέας έχει σαν σκοπό και στόχο τη διαχείριση και διατήρηση της βιοπποικιλότητας και μόνο αυτό. Προσπαθούν μερικοί να φορτώσουν στο νεοσύστατο τις δικές τους αρμοδιότητες και ευθύνες (τέως Νομαρχίακες και Περιφερειακές υπηρεσίες) άλλοι να αρμέξουν τις χρηαμτοδοτήσεις για να εξυπηρετήσουν την εκλογική τους πελατεία (Δήμαρχοι, Νομάρχες και λοιποί)
Λένε ότι η δικαιοσύνη αποδίδεται ταχύτερα όταν το αμάρτημα που διαπράτει κανείς ειναι η απληστία. Στην περίπτωση της Κάρλας φαίνεται να επαληθεύεται αυτη η άποψη. Δεν πέρασε ούτε χρόνος από τη στιγμή που στη λίμνη άρχισε να μπαίνει το πρώτο νερό, παρά τις επισημάνσεις για την ποιότητα, και είχαμε ήδη δυο επεισόδια με νεκρά ψάρια.
Αρκεί μια μακροσκοπική εξέταση του νερού για να καταλάβει κανείς ότι αυτός ο υδάτινος όγκος ορίζει μια υποβαθμισμένη οικολογικά περιοχή και όχι έναν υπό σύσταση υδροβιότοπο. Την εκτίμηση αυτή αναμένεται να επιβεβαιώσουν, δυστυχώς, και οι εργαστηριακές μετρήσεις.
Τι πρέπει να γίνει ώστε η κατάσταση να αλλάξει;
1. Έκδοση του προεδρικού διατάγματος λειτουργίας του φορέα με αποκλειστική αρμοδιότητα την προστασία της πανίδας, της χλωρίδας και της βιοποικιλότητας της περοχής.
2. Εκπόνηση από τον φορέα ενός σχεδίου συγκεκριμένων μέτρων με πολύ σφιχτό χρονοδιάγραμμα ώστε να επιτευχθεί η υγιής λειτουργία της λίμνης
3. Υπογραφή ενός μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στον Φορέα από τη μια, και των ΟΤΑ από την άλλη με βάση το οποίο οι γνωμοδοτήσεις του φορέα θα γίνονται δεκτές άμεσα και θα απορρίπτονται μόνο με αυξημένη πλειοψηφία και επαρκή αιτιολόγηση.
4. Ανάπτυξη ενός δικτύου μετρήσεων συγκεκριμένων παραμέτρων στα όρια της περιοχής δικαοδοσίας του φορέα και άμεση δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των μετρήσεων με ανάρτησή τους στην ιστοσελίδα του φορέα.
5. Δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων των μετρήσεων που διενεργεί ο οποιοσδήποτε φορέας στην περιοχή και σχετίζονται με ποιοτικά χαρακτηριστικά των νερών που φτάνουν άμεσα ή έμμεσα στην λίμνη.
6. Σχεδιασμός ενός προγράμματος μείωσης της χρήσης φωσφορικών λιπασμάτων στην περιοχή ή, αν αυτό κρίνεται αναγκαίο, εγκατάσταση μονάδας επμάκρυνσης του φωσφορου από τα νερά που διοχετεύονται στη λίμνη.
7. Σχεδιασμός ενός προγράμματος ολοκληρωμένης διαχείρισης φυτοφαρμάκων από την αγορά της συσκευασίας ως την απόρριψή της.
8. Μνημόνιο συνεργασίας ανάμεσα στον φορέα και τους αρμόδιους για την άρδευση φορείς καθώς και εκπροσώπους των αγροτών.
9. Μόνιμη κοινή επιτροπή Φορέα – τοπικών συλλόγων με στόχο την προστασία της λίμνης.
10. Ευρεση τρόπων αυτοχρηματοδότησης του φορέα.
Στο τελευατίο Δ.Σ. στο οποίο συμμετείχα και δήλωσα την παραίτησή μου, είχα πει ότι ο φορέας ειναι καταδικασμένος να αποτύχει αν δεν καταφέρει να εμπλέξει την τοπική κοινωνία στη διαδικασία λειτουργίας της λίμνης. Αν οι κάτοικοι δεν νοιώσουν δική τους τη λίμνη, αυτη θα καταντήσει προέκταση του Πηνειού και ο Πηνειός ειναι ένας επιμήκης βόθρος. Η λίμνη χρειάζεται μια εμπνευσμένη διοίκηση, μακριά από τις λογικές που έφτασαν τη χώρα εδω που βρίσκεται σήμερα. Δεν υπάρχει ούτε θέση ούτε χρόνος για στρογγυλέματα. Είμαι σίγουρος ότι η πρόεδρος του φορέα θέλει να επιτύχει. Ας τη βοηθήσουν όσοι μπορούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου