Ο πρόεδρος της Πανικαλάνδης δήλωσε από την Ζορονίκη, αμέσως μετά την αυτοανακήρυξη του σε «μάρτυρα» ότι ο ίδιος δεν χαρίζει πρόστιμα αλλά κάνει αγαθοεργίες κι έκλεισε μ΄ενα εθνικό τσάμικο περί Μακεδονίας μη ξεχνώντας να γλείψει πασόκους και νεοδημοκράτες πλέκοντας το εγκώμιο των εθνικών μας ηγετών (Κώστα και Ανδρέα - με αυτή τη σειρά). Δεν φταίει αυτός αλλά οι Πανικαλανδίτες που τον ψηφίζουν κι ύστερα μυξοκλαίνε ότι τους φταίει το κράτος των Αθηνών. Τι μας λες βρε Ξανθόπουλε Νο 2; Ο νόμος είναι άδικος και αποφάσισες να τον σιάξεις; Να πας στη Νομική να μάθεις λεπτομέρειες τώρα που θα 'χεις καιρό. Έμαθα ότι όρισε και διάδοχο ο Ζορό ο 1ος. Τον αδερφό του. Γιατί; Επειδή η κόρη του είναι ανήλικη; Ο Διονύσιος είναι αντιβασιλεύς σαν να λέμε; Τι να λέμε δηλαδή αφού είπαμε. Δεν φταίει αυτός αλλά αυτοί που τον ψηφίζουν.
Και η Πορτογαλία στον μηχανισμό στήριξης. Κάποιος να ειδοποιήσει τον Θαπατέρο ότι αν ακούσει χτύπο στην πόρτα του δεν θα είναι ο γαλατάς. Η Ευρώπη αρχίζει να συνειδητοποιεί ότι η κρίση προέρχεται και κατευθύνεται από το άρρωστο παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Οι εξελίξεις και τα δραματικά γεγονότα και της κρίσης των τραπεζών του 2008 αλλά και της δημοσιονομικής του 2010, οφείλονται σε στρεβλώσεις και αδυναμίες του καπιταλισμού και όχι της αγοράς, στην ασφυξία στον ανταγωνισμό που προκαλεί η τζογαδόρικη «αγορά» των ρίσκων που στρέφει τα κεφάλαια, όχι στις αναπτυξιακές επενδύσεις αλλά στα μη παραγωγικά στοιχήματα. Δυστυχώς, παρά τις – δειλές είναι η αλήθεια – επισημάνσεις τόσο από κύκλους της σοσιαλδημοκρατίας όσο και, κυρίως, των φιλελευθέρων, η συντηρητική τραπεζοδίαιτη πλειοψηφία των λαικοδεξιών ή συντηρητικών κυβερνήσεων αρνείται την οποιαδήποτε συζήτηση, πόσο μάλλον την σύγκρουση με τις συγκεκριμένες λογικές και πρακτικές.
Το μεσημέρι της Κυριακής μας βρήκε στο Μήλεσι, ένα μικρό χωριουδάκι στα βόρεια της Αττικής, ανάμεσα στη Μαλακάσα και τον Ωρωπό. Ένα «μπαλκόνι» με θέα στον κάμπο του Ωρωπού και τον Ευβοϊκό που αναδεικνύει και αναδεικνύεται από την Άνοιξη που είναι πανταχού παρούσα. Χάρμα αισθήσεων! Οι διαδρομές ανάμεσα σε Μαλακάσα, Μήλεσι, Νέα Πολιτεία μια αποκάλυψη. Κατάφυτες πλαγιές με πεύκα, καταπράσινα λιβάδια ολοκέντητα με παπαρούνες, χαμομηλάκια, μαργαρίτες και λογιών αγριολούλουδα κίτρινα, μοβ, ροζ, μπλε. Ύστερα καφεδάκι στους Αγίους Αποστόλους. Η νύχτα μας βρήκε στα υψώματα του Καλάμου. Επανεπιβεβαίωσα το γεγονός ότι αν υπάρχουν τόποι με περίσσεια θετικής ενέργειας, η Αττική ανήκει σε αυτούς. Η Μαγεία κρύβεται σε κάθε στροφή του δρόμου, σε κάθε βλέμμα που αφήνεται να ατενίσει στον ορίζοντα, σε κάθε βράχο που υψώνεται, σε κάθε δέντρο που απλώνει ρίζα στο ιερό χώμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου