Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Το παράσιτο

Είναι ανασφαλής, γι΄ αυτό αναζητά πάντα δικαιολογίες για τις αποτυχίες του και ευθύνες στους άλλους. Οι επιτυχημένοι και όσοι έκαναν όσα αυτός δεν μπόρεσε είναι πάντοτε “λαμόγια” και μαφιόζοι.
Παριστάνει τον άνετο αλλά δεν είναι και φαίνεται. Τα “μεγάλα γραφεία” στην “καλή περιοχή” δεν αρκούν για να δώσουν φινίρισμα στην προσωπικότητα που κουτσαίνει πολύ για να μπορέσει να κρυφτεί. Έμαθε τα εύκολα, όπως το casual ύφος αλλά τα δύσκολα θέλουν εσωτερική ισορροπία, σιγουριά, έμφυτη δύναμη κι αυτά δεν τα μαθαίνεις, τα έχεις. Αυτός δεν τα έχει και το δείχνει τις πλέον ακατάλληλες στιγμές. Εκεί χάνει τις σημαντικότερες ίσως μάχες. Μάχες που πολλές φορές ήταν κερδισμένες ή δεν έπρεπε καν να δοθούν. Βέβαια, έχει πάντα έτοιμη τη δικαιολογία: “με πολεμάνε οι δυνατοί γιατί με φοβούνται”. Οι δυνατοί φυσικά αγνοούν την ύπαρξή του κι όσοι τον γνωρίζουν αδιαφορούν για τις κινήσεις του.
Προσπαθεί να αντλήσει δύναμη από γνωριμίες με φίλους (όλοι “κολλητοί”) που είναι κοντά στον ξάδερφο ή το μπατζανάκη κάποιου “δυνατού”. Μπορεί να ξεγελάσει συνήθως όσους είναι κάτω από αυτόν (αν και αμφιβάλλω) και αυτό τον κάνει να πιστεύει ότι μπορεί να κάνει το ίδιο και με τους πάνω ώστε να ανέβει. Δεν ξέρω στις πόσες σφαλιάρες θα παραιτηθεί, δεν υπάρχουν αρκετά δεδομένα ώστε να κάνω στατιστικά αποδεκτή πρόβλεψη. Είμαι βέβαιος όμως ότι θα κοροϊδέψει πολλούς προσπαθώντας.
Αυτός είναι ο παρασιτικός επιχειρηματίας του 2010 που κάνει συνήθως deals σχετικά με την “πράσινη ανάπτυξη” αν και το μόνο πράσινο που γνωρίζει είναι το κουτόχορτο που ελπίζει να τρώνε τα θύματά του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου