Σάββατο 11 Ιουλίου 2015

Τα μέλλοντα κυοφορούνται στο παρόν.

Αν εξαιρέσουμε όλους αυτούς που ακόμα και σήμερα προβλέπουν την καταστροφή, οι περισσότεροι έχουν την αίσθηση ότι βρισκόμαστε ένα βήμα από τη σωτηρία της χώρας. Λάθος. Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από την τελευταία ευκαιρία να κάνουμε όλα εκείνα που πρέπει για να σωθεί η χώρα.
Το 3ο πακέτο οικονομικής στήριξης της χώρας και η συμφωνία που θα το συνοδεύει θα είναι σκληρό, άδικο, θα εμπεριέχει μέτρα δυσβάσταχτα για το λαό, ανάλγητα, θα υποτιμήσει περαιτέρω την αγοραστική δύναμη, θα αλλάξει προς τα κάτω για μια ακόμα φορά το σημείο ισορροπίας της αγοράς, θα αυξήσει την ανεργία - το τελευταίο θα είναι μάλλον αποτέλεσμα των λανθασμένων πρόσφατων κυβερνητικών χειρισμών, αν και φοβάμαι ότι ήταν επιθυμία και των δανειστών - θα προκαλέσει προσωρινή ύφεση, θα προκύψουν κονδύλια που μπορεί να πυροδοτήσουν ανάπτυξη αν χρησιμοποιηθούν σοφά και, θα είναι το τελευταίο. Κανείς από τους δανειστές δεν θα μπορέσει ξανά να επιτρέψει την κατάσταση να φτάσει σε αυτό το σημείο. Θα προστατεύσουν την επένδυσή τους πριν φτάσουμε ξανά στην "τελευταία στιγμή", οι όροι και οι ενδιάμεσοι έλεγχοι θα είναι αυστηροί.
Σε περίπτωση αποτυχίας δεν μπορώ πραγματικά να φανταστώ τις συνέπειες. Πόσο δηλαδή χαμηλά και πίσω θα φτάσει ο λαός αυτής της χώρας μετά από περίπου 7 χρόνια συνεχόμενων θυσιών επί ματαίω. Ο επόμενος φυσιολογικός σταθμός θα είναι η έξοδος από το ευρώ, έξοδος που πρέπει να προβλεφθεί νομικά τώρα από τους 28 ώστε να αποφευχθούν στρεβλώσεις στον χαρακτήρα της ΕΕ, και θα είναι το μόνο εύκολο.
Το τρίτο πρόγραμμα, θα είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Πρέπει να τεθούν τα σωστά ερωτήματα και να δοθούν οι κατάλληλες απαντήσεις, πέρα από ιδεοληψίες, εμμονές, φανατισμούς. Με γνώμονα το μέλλον και με το βλέμμα στο παρόν, με σοφή ανάγνωση της καθημερινότητας και της εκάστοτε συγκυρίας, με ταχεία κάλυψη των κενών στον τρόπο οργάνωσης του κράτους, χωρίς ταξικούς, κοινωνικούς, ιδεολογικούς αποκλεισμούς, με αλληλεγγύη και καίριες παρεμβάσεις, μπορούμε να το βγάλουμε σε πέρας επιτυχώς και στην έξοδο να υπάρχει ελπίδα.
Είμαι βέβαιος ότι ο δικός μου πολιτικός χώρος, η σοσιαλδημοκρατία, εμβολιασμένη με τις ιδέες της αειφορίας από την οικολογία, με τις κοινωνικές αντιστάσεις που κουβαλά η ανανεωτική αριστερά και τον οικονομικό ρεαλισμό των φιλελεύθερων, μπορεί και τα ερωτήματα να θέσει και τις απαντήσεις να δώσει στις προκλήσεις της εποχής. Μπορεί επίσης να συνεργαστεί με όλους τους πολιτικούς χώρους όταν η εθνική ανάγκη το απαιτήσει. Αρκεί να υπερβεί εγωισμούς, μικρότητες, υποκειμενισμούς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου