Ας δούμε λίγο τη σημειολογία των θέσεων αυτών. Το ΚΚΕ, ποτέ δεν μιλά σε παθητική φωνή. Ο εργάτης δεν πεινάει. Τα ντόπια και ξένα μονοπώλια οδηγούν το λαό στην πείνα. Ο λαός δεν υποφέρει. Ο δικομματισμός και τα δεκανίκια του οδηγούν το λαό στην καταστροφή. Το περιβάλλον δεν καταστρέφεται. Το καπιταλιστικό σύστημα το καταστρέφει. Στην περίπτωση όμως της επιχειρηματολογίας του υπέρ της εκτροπής, τα πάντα συμβαίνουν μόνα τους ή χωρίς εξήγηση, σχεδόν μεταφυσικά. Έχουν θέση όμως μεταφυσικές ερμηνείες σε φυσικά προβλήματα; Πολύ περισσότερο, χωράει η μεταφυσική στον διαλεκτικό υλισμό και ορθολογισμό του ΚΚΕ;
Γνωρίζουν πολύ καλά στο ΚΚΕ ότι για την πτώση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα φταίει η υπεράντληση, για την ρύπανση φταίνε τα φυτοφάρμακα, για το υδατικό έλλειμμα φταίει η διάρθρωση των καλλιεργειών, η σπατάλη, η έλλειψη υποδομών. Γιατί όμως δεν το λένε; Γιατί, αυτοί, που σε κάθε ευκαιρία καταγγέλλoυν το κράτος και το κεφάλαιο, σιωπούν ή κάνουν πως δεν ξέρουν;
Το «κόμμα της εργατικής τάξης» χαϊδεύει τα αυτιά των αγροτών. Και τα χαϊδεύει γιατί σ’ αυτούς στηρίζει την εκλογική του δύναμη στη Θεσσαλία. Το κόμμα της εργατικής τάξης έχει επιλεκτικές ευαισθησίες σε σειρά θεμάτων και δεν χάνει ευκαιρία να μας το δείχνει. Να θυμίσω την σφοδρότητα με την οποία «μάχεται» - και καλά κάνει - τη χρήση του πετ-κοκ ως καυσίμου και την σφοδρότητα επίσης με την οποία επιτίθεται σε όσους ζητούν την σταδιακή αποδέσμευση της χώρας από τον λιγνίτη. Το πετ-κοκ σκοτώνει αλλά ο λιγνίτης θεραπεύει! Τα παράδοξα του Περισσού.
Ο Μπούτας, λοιπόν κι ο Ρίζος ο Μαρούδας (γνωστοί αγροτοσυνδικαλιστές) είναι ο λόγος για την στάση του ΚΚΕ. Είναι αυτοί που θα μπορέσουν να «κατεβάσουν» τρακτέρ στους δρόμους ικανοποιώντας τις ανάγκες του κόμματος για γυμναστικές επιδείξεις. Τις ανάγκες του κόμματος υπηρετεί η στάση του ΚΚΕ κι όχι αυτές της Θεσσαλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου