Παρέμβαση του Λευτέρη Τζιόλα

στο ποστ "Εκσυγχρονισμός αρδευτικών δικτύων".

Oi προτάσεις του φίλου Παντελή Μήτσιου για την εξοικονόμηση (και δυνατότη ορθολογικώτερης διαχείρησης) των υπατικών πορών στον υδροβόρο κάμπο της Θεσσαλίας έχουν τη σημασία τους και πρέπει να συζητηθούν.
Οφείλω να κάνω τις παρακάτω παρατηρήσεις (έχοντας και ανάλογη εμπειρία εφαρμογής από τον κάμπο της Θεσσαλονίκης, Αξιού/Λουδία/Αλιάκμονα) :
1. Πριν καταφύγει κανείς στην επιλογή της υπογειοποίησης των δικτύων (δηλαδή, στη δημιουργία νέων, υπόγειων δικτύων με τη μορφή σωληναγωγών) πρέπει : (α).να έχει ένα ισοζύγιο (και την τάση του σε χρονικό βάθος τουλάχιστο μιας εικοσαετίας) διαθέσιμου/καταναλισκόμενου/απωλειών υδατικού δυναμικού, (β).να έχει ένα συγκριτικό πλάνο κόστους μεταξύ της αποκατάστασης (και του εξορθολογισμού της διαχείρησης) των υπαρκτών δικτύων και της αντικατάστασής τους από ένα νέο, εκτεταμένο υπόγειοπ δίκτυο.(γ). να έχει μια εκτίμηση κόστους/οφέλους.
2. Η διαμόρφωση μιας νέας οικονομικής (και τιμολογιακής) πολιτικής για τους υδατικούς πόρους αποτελεί σταθερά -έτσι κι αλλιώς-μια σοβαρή προτεραιότητα.
3. Το σημαντικώτερο όλων είναι η μείζων επιλογή για τη Θεσσαλία (και για όλεςτις περιοχές της πατρίδας εντατικών καλλιεργειών) σχετικά με τά είδη των καλλιεργειών, τον τύπο/τρόπο των καλλιεργειών, τηνποιότητα των προϊόντων, την σχέση των παραγόμενων αγαθών με τον παραγωγικό ιστό (κυρίως, τον τομέα της μεταποίησης/τυποποίησης των αγροτικών προϊόντων). Εδώ απαιτείτα μια μεγάλη, ριζική στροφή για να δημιουργηθεί ο νέος αγροτικός/παραγωγικός τομέας της χώρας (πέρα, απ΄αυτόν που έχει πεθάνει,ή, εν πάση περιπτώσει, βρίσκεται στα τελευταία του...). Η νέα αυτή αγροτική επανάσταση απαιτεί ένα μεγάλο εγερτήριο σχέδιο, με το ανάλογο επιστημονικό και παραγωγικό δυναμικό(γεωτεχνικοί, καλλιεργητές, πρωτοπόροι νέοι ή / και παλιώτεροι παραγωγοί) και την αντίστοιχη πολιτική ηγεσία!... Περισσότερα
Η Ελλάδα θα έχει -και πρέπει να έχει- αγροτικό τομέα.Αλλά, έναν νέο αγροτικό τομέα (όχι μόνο με έμφαση στη ποιότητα -βεβαίως, απαραίτητη-), αλλά και νέων καλλιεργειών, και νέων τεχνικών, και νέων πρακτικών για τους φυσικούς πόρους (το νερό κ.ά.).
Θα έλεγε κάποιος : ''Ζητάμε πολλά...". Ναί, ζητάμε μια επανάσταση ! Απολύτως αναγκαία, όμως, για να επιβιώσουμε, για να ζήσουμε ! Μια επανάσταση ζωής για την αγροτιά και την Ελλάδα! Και οι επαναστάσεις προαπαιτούν, σχεδον πάντα : σχέδιο, συσχετισμό, υποκείμενο...

Θα παρακαλούσα τον φίλο Παντελή Μήτσιου, που έχει ανοίξει -και εύγε !- αυτό το κεφάλαιο/διάλογο (και για τηνπεραιτέρω προώθηση του) να φιλοξενήσει τις παραπάνω εξαιρετικά συνοπτικές στη διατύπωσή τους απόψεις μου στο σχετικό blog του. Ευχαριστώ.

Εγω ευχαριστώ τον σύντροφο για τις παρατηρήσεις - προτάσεις του που βγαίνουν μέσα από την μακριά εμπειρία του. Τις μελετώ ήδη.