Τι είναι το πετ κοκ
Το πετ κοκ ή pet coke (συντομογραφία του petroleum coke) είναι παραπροϊόν της διύλισης του πετρελαίου. Έχει υψηλή θερμογόνο δύναμη, και γι' αυτόν τον λόγο χρησιμοποιήθηκε ως καύσιμο. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε θείο και μετά τις εκτεταμένες καταστροφές που προκλήθηκαν στα δάση της βόρειας Ευρώπης λόγω του φαινομένου της όξινης βροχής, η χρήση του έχει περιοριστεί στο ελάχιστο.
Πέρα από τις υψηλές εκπομπές διοξειδίου του θείου, κατά την καύση του εκλύονται μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες, βαρέα μέταλλα (βανάδιο και νικέλιο), τέφρα, αναπνεύσιμα μικροσωματίδια κ.ά. Το πετ κοκ χρησιμοποιείται ως καύσιμο από τις τσιμεντοβιομηχανίες και τα ασβεστοκάμινα καθώς θεωρείται ότι το θείο αντιδρά με τον ασβέστη και δεσμεύεται το παραγόμενο διοξείδιο του θείου.
Σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες είχαν αποθέματα πετ κοκ επετράπη η χρήση του ως καυσίμου μετά από επεξεργασία αποθείωσης ώστε να μειωθούν στο ελάχιστο οι εκπομπές διοξειδίου του θείου (κάτι αντίστοιχο με αυτό που ισχύει με το μαζούτ χαμηλού θείου).
Στην Μεγάλη Βρετανία, πρόσφατα, εγκρίθηκε πιλοτικό πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο αποθειωμένο πετ-κοκ θα χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε ποσοστό 5% σε μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι περιβαλλοντικοί όροι προκειμένου να εγκριθεί το πιλοτικό πρόγραμμα ήταν αυστηρότατοι και προβλέπουν καθημερινές μετρήσεις εκπομπών αερίων, μικροσωματιδίων και βαρέων μετάλλων σε διάφορα σημεία σε απόσταση μέχρι και 25 χιλιόμετρα από την μονάδα. Επίσης προβλέπεται η εγκατάσταση ειδικών φίλτρων τόσο στην καμινάδα της μονάδας όσο και στους -υπόγειους - χώρους αποθήκευσης και λειοτρίβησης του πετ κοκ. Μετρήσεις θα γίνονται καθημερίνα και σε τρία σημεία σε διαφορετικές φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας. Οι μετρήσεις δημοσιεύονται καθημερινά στον τύπο και στο internet.
Είναι άξιο να σημειωθεί εδώ ότι σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, το πετ κοκ δεν θεωρείται καύσιμο και δεν φορολογείται ως τέτοιο, με αποτέλεσμα η τιμή αγοράς του να είναι εξωφρενικά χαμηλή
Τι συμβαίνει στη Λάρισα;
Στα τέλη της δεκαετίας του '90, γνωστή βιομηχανία παραγωγής τούβλων και κεραμιδιών της περιοχής, εκμεταλλευόμενη την άγνοια των υπηρεσιών, εισάγει από την Αλβανία πετ κοκ με σκοπό να το χρησιμοποιήσει ως πρόσμιξη στο χώμα με το οποίο παρήγαγε τα προϊόντα της με στόχο την κατασκευή καλύτερων ποιοτικά προϊόντων. Πιθανότατα άμεσα, αρχίζει να το χρησιμοποιεί ως καύσιμο μειώνοντας κατακόρυφα το κόστος παραγωγής και αυξάνοντας αντίστοιχα τα κέρδη της.
Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ, γίνεται αντιληπτή η απάτη και, το 2003, κατατίθεται έκθεση σύμφωνα με την οποία το ύψος των απολεσθέντων εσόδων του δημοσίου ανέρχεται σε ποσό μεγαλύτερο των 300.000 Ευρώ. Παράλληλα, εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας της μονάδας, σύμφωνα με τους οποίους δινόταν περιθώριο μερικών ετών στην εταιρεία να περάσει από τη χρήση μαζούτ στο φυσικό αέριο.
Η εταιρεία, δύο φορές υποβάλει αίτημα καύσης πετ κοκ στο ΥΠΕΧΩΔΕ (το 2002 και το 2003). Και τις δύο φορές η απάντηση του Υπουργείου είναι αρνητική. Ανάμεσα στα άλλα, το αιτιολογικό της απόρριψης αναφέρεται στον εξαιρετικά ρυπογόνο χαρακτήρα του πετ κοκ. Μετά τις εκλογές του 2004, η εταιρεία επανέρχεται για τρίτη φορά και - θαύμα! - η ίδια υπηρεσία, ο ίδιος υπάλληλος, αυτή τη φορά εγκρίνει την καύση πετ κοκ πιλοτικά για ένα χρόνο, τροποποιώντας την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Την απόφαση συνυπογράφουν ο Λαρισαίος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Σουφλιάς και ο Καρδιτσιώτης Υπουργός Ανάπτυξης Σιούφας. Την απόφαση καταδικάζει ο Νομάρχης Λάρισας (εκλεγμένος με τη ΝΔ) και σύσσωμο το νομαρχιακό συμβούλιο, το ΤΕΕ (παράρτημα δυτικής θεσσαλίας), ο Ιατρικός Σύλλογος όλα τα επιμελητήρια και σχεδόν όλοι οι βουλευτές του Νομού, αλλά το αυτί του κ. Σουφλιά δεν ιδρώνει.
Στις αρχές του 2005, το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος σε έλεγχό του διαπιστώνει ότι από τους 42 περιβαλλοντικούς όρους που της τέθηκαν, η εταιρεία δεν τηρεί 15, ενώ για άλλους 8, το σώμα δεν μπόρεσε να βγάλει συμπέρασμα λέγοντας ότι τηρούνται «κατά δήλωση της εταιρείας» (!!!!). Μετά το τέλος του πιλοτικού προγράμματος, η εταιρεία συνεχίζει να καίει πετ κοκ τουλάχιστον για τρεις μήνες. Στις αρχές του 2007, με νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση των ίδιων Υπουργών δίνεται πενταετής άδεια καύσης πετ κοκ, καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό τους «δεν επιβαρύνθηκε το περιβάλλον από την καύση του» (!!!!!!!!!).
Ένα μήνα μετά, μόλις 2 μέρες πριν, έφτασε στη Νομαρχία Λάρισας δεύτερη απόφαση καύσης πετ κοκ και από άλλο κεραμοποιείο της περιοχής.
Και έπεται συνέχεια. Μάθαμε ότι και το τρίτο κεραμοποιείο έχει υποβάλει παρόμοιο αίτημα το οποίο οσονούπω θα ικανοποιηθεί.
Να σημειωθεί εδώ ότι τα δύο κεραμοποιεία απέχουν από τον οικιστικό ιστό της πόλης της Λάρισας, το μεν πρώτο 2.500 μέτρα το δε δεύτερο 1.800 μέτρα.
Αν κάποιος θεωρεί ότι το πετ κοκ είναι πρόβλημα της Λάρισας μόνο, ας ξέρει ότι στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από 40 εργοστάσια κεραμοποιείας και ότι ήδη 16 από αυτά έχουν υποβάλει ανάλογα αιτήματα...
Το πετ κοκ ή pet coke (συντομογραφία του petroleum coke) είναι παραπροϊόν της διύλισης του πετρελαίου. Έχει υψηλή θερμογόνο δύναμη, και γι' αυτόν τον λόγο χρησιμοποιήθηκε ως καύσιμο. Λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε θείο και μετά τις εκτεταμένες καταστροφές που προκλήθηκαν στα δάση της βόρειας Ευρώπης λόγω του φαινομένου της όξινης βροχής, η χρήση του έχει περιοριστεί στο ελάχιστο.
Πέρα από τις υψηλές εκπομπές διοξειδίου του θείου, κατά την καύση του εκλύονται μονοξείδιο και διοξείδιο του άνθρακα, πολυαρωματικοί υδρογονάνθρακες, βαρέα μέταλλα (βανάδιο και νικέλιο), τέφρα, αναπνεύσιμα μικροσωματίδια κ.ά. Το πετ κοκ χρησιμοποιείται ως καύσιμο από τις τσιμεντοβιομηχανίες και τα ασβεστοκάμινα καθώς θεωρείται ότι το θείο αντιδρά με τον ασβέστη και δεσμεύεται το παραγόμενο διοξείδιο του θείου.
Σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι οποίες είχαν αποθέματα πετ κοκ επετράπη η χρήση του ως καυσίμου μετά από επεξεργασία αποθείωσης ώστε να μειωθούν στο ελάχιστο οι εκπομπές διοξειδίου του θείου (κάτι αντίστοιχο με αυτό που ισχύει με το μαζούτ χαμηλού θείου).
Στην Μεγάλη Βρετανία, πρόσφατα, εγκρίθηκε πιλοτικό πρόγραμμα σύμφωνα με το οποίο αποθειωμένο πετ-κοκ θα χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε ποσοστό 5% σε μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Οι περιβαλλοντικοί όροι προκειμένου να εγκριθεί το πιλοτικό πρόγραμμα ήταν αυστηρότατοι και προβλέπουν καθημερινές μετρήσεις εκπομπών αερίων, μικροσωματιδίων και βαρέων μετάλλων σε διάφορα σημεία σε απόσταση μέχρι και 25 χιλιόμετρα από την μονάδα. Επίσης προβλέπεται η εγκατάσταση ειδικών φίλτρων τόσο στην καμινάδα της μονάδας όσο και στους -υπόγειους - χώρους αποθήκευσης και λειοτρίβησης του πετ κοκ. Μετρήσεις θα γίνονται καθημερίνα και σε τρία σημεία σε διαφορετικές φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας. Οι μετρήσεις δημοσιεύονται καθημερινά στον τύπο και στο internet.
Είναι άξιο να σημειωθεί εδώ ότι σύμφωνα με την Ελληνική νομοθεσία, το πετ κοκ δεν θεωρείται καύσιμο και δεν φορολογείται ως τέτοιο, με αποτέλεσμα η τιμή αγοράς του να είναι εξωφρενικά χαμηλή
Τι συμβαίνει στη Λάρισα;
Στα τέλη της δεκαετίας του '90, γνωστή βιομηχανία παραγωγής τούβλων και κεραμιδιών της περιοχής, εκμεταλλευόμενη την άγνοια των υπηρεσιών, εισάγει από την Αλβανία πετ κοκ με σκοπό να το χρησιμοποιήσει ως πρόσμιξη στο χώμα με το οποίο παρήγαγε τα προϊόντα της με στόχο την κατασκευή καλύτερων ποιοτικά προϊόντων. Πιθανότατα άμεσα, αρχίζει να το χρησιμοποιεί ως καύσιμο μειώνοντας κατακόρυφα το κόστος παραγωγής και αυξάνοντας αντίστοιχα τα κέρδη της.
Σε έλεγχο του ΣΔΟΕ, γίνεται αντιληπτή η απάτη και, το 2003, κατατίθεται έκθεση σύμφωνα με την οποία το ύψος των απολεσθέντων εσόδων του δημοσίου ανέρχεται σε ποσό μεγαλύτερο των 300.000 Ευρώ. Παράλληλα, εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι λειτουργίας της μονάδας, σύμφωνα με τους οποίους δινόταν περιθώριο μερικών ετών στην εταιρεία να περάσει από τη χρήση μαζούτ στο φυσικό αέριο.
Η εταιρεία, δύο φορές υποβάλει αίτημα καύσης πετ κοκ στο ΥΠΕΧΩΔΕ (το 2002 και το 2003). Και τις δύο φορές η απάντηση του Υπουργείου είναι αρνητική. Ανάμεσα στα άλλα, το αιτιολογικό της απόρριψης αναφέρεται στον εξαιρετικά ρυπογόνο χαρακτήρα του πετ κοκ. Μετά τις εκλογές του 2004, η εταιρεία επανέρχεται για τρίτη φορά και - θαύμα! - η ίδια υπηρεσία, ο ίδιος υπάλληλος, αυτή τη φορά εγκρίνει την καύση πετ κοκ πιλοτικά για ένα χρόνο, τροποποιώντας την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Την απόφαση συνυπογράφουν ο Λαρισαίος Υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Σουφλιάς και ο Καρδιτσιώτης Υπουργός Ανάπτυξης Σιούφας. Την απόφαση καταδικάζει ο Νομάρχης Λάρισας (εκλεγμένος με τη ΝΔ) και σύσσωμο το νομαρχιακό συμβούλιο, το ΤΕΕ (παράρτημα δυτικής θεσσαλίας), ο Ιατρικός Σύλλογος όλα τα επιμελητήρια και σχεδόν όλοι οι βουλευτές του Νομού, αλλά το αυτί του κ. Σουφλιά δεν ιδρώνει.
Στις αρχές του 2005, το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος σε έλεγχό του διαπιστώνει ότι από τους 42 περιβαλλοντικούς όρους που της τέθηκαν, η εταιρεία δεν τηρεί 15, ενώ για άλλους 8, το σώμα δεν μπόρεσε να βγάλει συμπέρασμα λέγοντας ότι τηρούνται «κατά δήλωση της εταιρείας» (!!!!). Μετά το τέλος του πιλοτικού προγράμματος, η εταιρεία συνεχίζει να καίει πετ κοκ τουλάχιστον για τρεις μήνες. Στις αρχές του 2007, με νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση των ίδιων Υπουργών δίνεται πενταετής άδεια καύσης πετ κοκ, καθώς, σύμφωνα με το σκεπτικό τους «δεν επιβαρύνθηκε το περιβάλλον από την καύση του» (!!!!!!!!!).
Ένα μήνα μετά, μόλις 2 μέρες πριν, έφτασε στη Νομαρχία Λάρισας δεύτερη απόφαση καύσης πετ κοκ και από άλλο κεραμοποιείο της περιοχής.
Και έπεται συνέχεια. Μάθαμε ότι και το τρίτο κεραμοποιείο έχει υποβάλει παρόμοιο αίτημα το οποίο οσονούπω θα ικανοποιηθεί.
Να σημειωθεί εδώ ότι τα δύο κεραμοποιεία απέχουν από τον οικιστικό ιστό της πόλης της Λάρισας, το μεν πρώτο 2.500 μέτρα το δε δεύτερο 1.800 μέτρα.
Αν κάποιος θεωρεί ότι το πετ κοκ είναι πρόβλημα της Λάρισας μόνο, ας ξέρει ότι στην Ελλάδα λειτουργούν πάνω από 40 εργοστάσια κεραμοποιείας και ότι ήδη 16 από αυτά έχουν υποβάλει ανάλογα αιτήματα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου