Η ενδυνάμωση του χάους

Υπάρχει ο σωστός χρόνος για όλα. Συνήθως συμβαίνει άπαξ αλλά συχνά επανέρχεται ανά διαστήματα, ποτέ τακτά, κι αναζητά έτοιμους και ώριμους να αρπάξουν την ευκαιρία. Αν οι συνθήκες είναι καλές και τα πρόσωπα κατάλληλα, τότε, εκείνες ακριβώς τις ιδανικές στιγμές, συμβαίνουν τα θαύματα.

Το ρολόι στην αποβάθρα όπου συνωστίζεται το ποικιλόχρωμο πλήθος της κεντροαριστεράς, έχει σημάνει την σωστή ώρα περισσότερες της μια φορές μέχρι σήμερα και οι συνθήκες επίσης υπήρξαν κατάλληλες πολλάκις. Το πρόβλημα ήταν πάντοτε οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι, άλλοτε κάποιοι, άλλοτε το σύνολο δεν ήσαν έτοιμοι ή πρόθυμοι να μπουν στο τρένο και να κάνουν πράξη μια μεγάλη πολιτική περιπέτεια.

Γνωρίζοντας πολλούς από τους ανθρώπους, δύσκολα θα επιχειρήσουν το βήμα κι όταν ακόμα θα το κάνουν, πιθανά θα αστοχήσουν ως προς τον χρόνο ή τις συνθήκες. Είναι ο χαρακτήρας των και η φύση του χώρου τέτοια, όπου απεχθάνεται τις εξάρσεις και τον αυθορμητισμό. Γι’ αυτό σχεδόν πάντα ακολουθούν ή έπονται. Συμμετέχουν ή συνδράμουν. Ποτέ δεν ηγούνται, ποτέ δεν δημιουργούν εκ του μη όντος. Εκτός φωτεινών εξαιρέσεων.

Η ιδιαιτερότητα των συνθηκών, βέβαια, κάνει τις στιγμές που διανύουμε ξεχωριστές και αυτό μπορεί κανείς να το διαπιστώσει από το πολυάριθμο, κινητικό και υπέρ το δέον ομιλητικό πλήθος που συνωστίζεται περιμένοντας το τρένο της ιστορίας. Μπορούν όμως οι επιμέρους ομάδες και οι πολλοί αρχηγοί και ηγέτες (πολλάκις του εαυτού των) να υπερβούν τον ίδιο τους τον εαυτό; Μπορούν να δουν πέρα από το εγώ τους και την απόλυτη πίστη στο ατομικό τους δίκαιο; Η μέχρι τώρα πορεία δείχνει ότι θα δυσκολευτούν ιδιαίτερα να το πράξουν αν και όλοι γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Η μέχρι τώρα πορεία δείχνει ότι όλες οι πρωτοβουλίες, αντί να οδηγούν στην εύρεση κοινού βηματισμού ενδυναμώνουν το χάος οδηγώντας σε συγκρούσεις που συνήθως οφείλονται σε παρεξηγήσεις, παρανοήσεις, ανύπαρκτα συμφέροντα και προστασία ζωτικών χώρων που υφίστανται μόνο στο μυαλό όσων τους επικαλούνται.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, αυτός ή αυτοί που θα κατανοήσουν πρώτοι ότι πρέπει να συντονιστούν ομάδες και όχι άτομα, ότι αποκλεισμοί ή ηγεμονίες δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν, ότι την αλήθεια ή την ορθότητα των απόψεων ή των πρωτοβουλιών θα κληθούν να την κρίνουν οι ψηφοφόροι και «λαντζέρηδες» και όχι οι θεωρητικοί, αυτοί που θα δαμάσουν το χάος, αυτοί θα κερδίσουν.