Έχω νεύρα!

Όταν, λίγο μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο υφυπουργός οικονομικών Παντελής Οικονόμου, δήλωνε εμμέσως πλήν σαφέστατα και με χαρακτηριστικές χειρονομίες ότι η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου δεν ήταν παρά ένας τακτικός ελιγμός ώστε να διορθωθεί λογιστικά η εικόνα της χώρας και ότι η εφαρμογή του δεν ήταν δεδομένη, πολλοί – κι εγώ ανάμεσα σε αυτούς – σπεύσαμε να του επιτεθούμε χαρακτηρίζοντάς τον επιεικώς φαιδρό, εκτός τόπου, γνήσιο εκπρόσωπο του βαθέως ΠΑΣΟΚ και άλλα χειρότερα. Δεν φανταζόμασταν τότε ότι ήταν ο πλέον ειλικρινής των υπουργών και ότι εξέφραζε την κυβερνητική πλειοψηφία. Κανείς δεν φανταζόταν ότι επί δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση «δούλευε» κυριολεκτικά τους δανειστές μας ότι δήθεν θα κάνει κάτι να αλλάξει αυτή τη χώρα ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες σταθερότητας οι οποίες θα επέτρεπαν στις αγορές να την εμπιστευθούν για επενδύσεις ώστε να επιστρέψει κάποτε στο μέλλον τμήμα των δανείων της.

Κανείς μας δεν κατάλαβε τότε ότι η χώρα μας έκανε μια ακόμα «αρπαχτή» λίγο πριν οδηγηθεί σε επίσημη στάση πληρωμών. Ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των Ευρωπαίων και των ΔΝΤών με κάτι μέτρα κατά των μονίμως ηλίθιων μισθωτών και συνταξιούχων, καταγγέλλοντας συνεχώς το διεφθαρτμένο κράτος, την ανυπαρξία διοίκησης, την εκτεταμένη κλοπή της δημόσιας κινητής και ακίνητης περιουσίας μας ξεγέλασε όλους ότι κάτι θα κάνει. Φεύ! Μια από τα ίδια και μάλιστα στην χειρότερη συγκυρία.

Τέτοια είναι πιά η κατάντια ώστε σήμερα ο πρωθυπουργός δήλωσε με στόμφο ότι το εθνικό συμφέρον είναι πάνω από την διατήρηση της έδρας κάθε βουλευτή. Αλήθεια; Κι εγώ που νόμιζα ότι πάνω από την βουλευτική έδρα υπάρχει μόνο ο υπουργικός θώκος!