Θαμπώνει το Ευρωπαϊκό Όραμα ;

• Η πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών αρνήθηκαν να προχωρήσουν έγκαιρα σε πολιτική ενοποίηση, εμμένοντας σε εθνικοκυριαρχικές λογικές.
• Χωρίς ενιαία διακυβέρνηση, η οποία προκύπτει από την πολιτική ενοποίηση, λύσεις όπως ο ελεγχόμενος πληθωρισμός στο πλαίσιο ενός κοινού νομίσματος είναι αμφίβολης αποτελεσματικότητας, μπορούν να προκαλέσουν μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που θέλουν να διορθώσουν και σίγουρα δεν γίνονται αποδεκτές από χώρες που δεν έχουν συμφέρον από πληθωριστικές πολιτικές.
• Χωρίς δυνατότητα νομισματικών χειρισμών, με απροθυμία υιοθέτησης διαρθρωτικών αλλαγών και σε συνθήκες εκτεταμένης κρίσης, η Ελλάδα είναι πρακτικά αδύνατο να καταφέρει να διαχειριστεί το χρέος της.
• Καμιά κυβέρνηση χωρών της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης δεν θα δεχτεί στο μέλλον να πάρει πάνω της μια ακόμα προσπάθεια διάσωσης χωρών του νότου εις βάρος των φορολογουμένων τους. Κάτι τέτοιο θα ήταν πολιτική αυτοκτονία για οποιονδήποτε.
• Για πολλούς λόγους οι επιλογές στο ζήτημα της Κύπρου είχαν περιοριστεί πρακτικά σε 2: την επίσημη ανακήρυξη χρεοκοπίας και το γεναίο κούρεμα καταθέσεων από ένα ποσό και πάνω. (ακούστηκε για 40% των καταθέσεων πάνω από 100.000). Κάτω από αυτές τις συνθήκες, αυτό που τελικά επελέγη ήταν συμβιβασμός. Λάθος κατά την άποψή μου, αλλά συμβιβασμός.
• Οι Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις εξακολουθούν να πολιτεύονται με τον ίδιο τρόπο παρά το γεγονός ότι οδηγούν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε πολιτική κατάρρευση και την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης σε πτώχευση. Θα μου επιτραπεί εδώ να τονίσω ότι το τελευταίο δεν είναι αποκλειστικά ευθύνη της Γερμανίας.
• Η αποτυχία της ιδέας της ενωμένης Ευρώπης θα έχει μακροπρόθεσμα σαφέστατα τραγικότερες συνέπειες από το γεγονός της προσωρινής ίσως απώλειας εμπιστοσύνης του κοινού προς το τραπεζικό σύστημα.
• Τις επόμενες ημέρες είναι πιθανό να συμπυκνωθεί σε τέτοιο βαθμό ο πολιτικός χρόνος, να έχουμε απρόβλεπτες εξελίξεις σε όλη την Ευρώπη ή σε πολλά τμήματα αυτής και να είναι αδύνατος ο οποιοσδήποτε έλεγχος επί αυτών . Κανείς όμως δεν είναι σε θέση να πει με σχετική βεβαιότητα ότι θα συμβεί. Δεν υπάρχει ιστορικό προηγούμενο να χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς.