Το βέβαιο είναι ότι χωρίς κέρδος, δηλαδή κίνητρο, δουλειά δεν γίνεται. Πρέπει επειγόντως να βρεθεί τρόπος αξιοποίησης των αποβλήτων γιατί θα βρωμίσει ο τόπος. Εδώ σε θέλω Ελλάδα της καινοτομίας!
Αν και στη βάση της η παραπάνω λογική είναι απόλυτα σωστή, ο
μονοδιάστατος ορισμός του κέρδους, ως οικονομικού μεγέθους και η παράπλευρη
υποταγή των συνόλων στις ορέξεις της μονάδας – εκτός εάν υπάρχει κέρδος – της αφαιρούν
πόντους.
Διανοείται κανείς να αδειάζει το βόθρο του σπιτιού του στο
ρείθρο του πεζοδρομίου απλά επειδή δεν έχει κέρδος από την διαφορετική
διαχείρισή των αφοδεύσεών του; Φυσικά
και όχι. Γιατί αλήθεια; Ποιο είναι το κίνητρο να μην το κάνει; Ποιο είναι το
κέρδος του; Το κέρδος είναι η διασφάλιση της δημόσιας υγείας, η διαφύλαξη της αξίας
της περιουσίας των υπολοίπων μελών του συνόλου, η προστασία της αισθητικής. Αυτό
το κέρδος προφανώς βαρύνει περισσότερο στη ζυγαριά των επιλογών της πολιτείας
και της κοινωνίας από οποιοδήποτε ατομικό οικονομικό όφελος.
Γι αυτό είναι υποχρέωση του ιδιοκτήτη κάθε παραγωγικής
μονάδας η οποία παράγει ρύπους, να τους διαχειρίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να
μην προκαλεί ζημιά στην «κοινή» ή την ατομική περιουσία όλων μας. Αν τώρα
καταφέρει να το πετύχει αυτό και ταυτόχρονα να αυξήσει το ατομικό του όφελος ή τουλάχιστον
να μειώσει τις δαπάνες του, είναι άλλο θέμα και αφορά τον ίδιο αποκλειστικά και
όχι την κοινωνία στο σύνολό της. Η κοινωνία δια της οργανωμένης πολιτείας,
επιβάλει την διαχείριση των αποβλήτων. Δεν (πρέπει να) την ενδιαφέρει ο τρόπος
αλλά το αποτέλεσμα.
Συνηθίζω να λέω ότι αν και ο άνθρωπος προσπάθησε επί αιώνες
να μετατρέψει διάφορα υλικά σε χρυσάφι, δεν το έχει καταφέρει μέχρι σήμερα και
ούτε πρόκειται να το κάνει με τα σκ…ά. Η
διαχείριση των αποβλήτων είναι δαπάνη και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Θα πει κάποιος ότι για παράδειγμα στον κατσίγαρο περιέχεται
λάδι που αν το αφαιρέσει κανείς και το πουλήσει, έχει κέρδος από τα απόβλητα.
Σωστό, αλλά τι είναι απόβλητο;
Το νερό που χρησιμοποιείται μέσα σε μια παραγωγική μονάδα
έχει διάφορες προσμίξεις και «φέρει» μαζί του πολλές αξίες. Όσο το νερό αυτό
παραμένει μέσα στα όρια της μονάδας παραγωγής είναι απλά νερό με προσμίξεις.
Από τη στιγμή που την εγκαταλείψει και διατεθεί σε ρέμα, ποτάμι, λίμνη,
θάλασσα, χώμα, γίνεται απόβλητο και πρέπει να επεξεργαστεί.
Είναι θέμα της κάθε βιομηχανίας λοιπόν να προσπαθήσει να
ανακτήσει ο,τιδήποτε χρήσιμο από το νερό παραγωγής της πριν το οδηγήσει σε επεξεργασία
ως απόβλητο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου