Conspiracy Theory

Μερικούς (λίγους) μήνες πριν

 -       Γιατί δεν «κόβουν» χρήμα;

Δεν ήταν προσποιητή η αγωνία του. Μπορούσες να την δεις καθώς χάραζε με βαθιές αυλακιές απ’ άκρη σ’ άκρη το μέτωπο και γύρω από το στόμα.

-       Γιατί δεν «κόβουν» χρήμα όσο χρειάζεται ώστε να ανασάνουν από τα χρέη;

-       Γιατί φοβούνται τον πληθωρισμό γι’ αυτό. Ο πληθωρισμός είναι ύπουλος εχθρός.

Ο συνομιλητής του ήταν ψύχραιμος και ήρεμος. Όλους τους ξένους έτσι τους έβλεπε τελευταία: παραγεμισμένους με αυτή την ηρεμία που προσφέρει απλόχερα η ασφάλεια και η σιγουριά για αυτό που ξημερώνει.

-       Ε, ας τον ελέγξουν τον  πληθωρισμό

-       Πώς να ελέγξεις τον πληθωρισμό όταν ο έλεγχος εξαρτάται από τη βούληση – ή τη μη βούληση – δεκαεφτά κυβερνήσεων; Είναι βέβαιο ότι θα σου ξεφύγει και μετά θα έχεις να αντιμετωπίσεις χειρότερα προβλήματα από αυτά που πας να λύσεις.

-       Τότε ας δώσουμε τον έλεγχο σε λίγους.

-       Αυτό λέγεται «απώλεια κυριαρχικών δικαιωμάτων» κα εσείς μάλλον δεν συμφωνείτε σ’ αυτό…

Πάλι έχει δίκιο. Είπαμε: σκέφτεται λογικά και μ’ εκνευρίζει. Κι όμως, φαίνεται τελικά σαν η μόνη σωστή λύση: ενιαία οικονομική και δημοσιονομική διακυβέρνηση.  Αυτό και η προσπάθεια να ελεγχθούν οι αγορές, να μπει χαλινάρι στις τράπεζες, να περιοριστεί ο τζόγος με το δημόσιο χρήμα.

Δέκα μέρες πριν

Η συμφωνία έμοιαζε με όνειρο. Δεν πίστευα ότι η Ευρώπη - που τόσο με είχε απογοητεύσει – θα έφτανε ποτέ σε μια τέτοια απόφαση: «κούρεμα» του χρέους στο μισό, πολλά λεφτά στο μόνιμο μηχανισμό στήριξης, συμμετοχή ιδιωτών και τραπεζών ως και πενήντα τα εκατό στο κούρεμα, άμεση ελάφρυνση.

-       Μην ξεχνάς τα πιο σημαντικά. Σταμάτα να βλέπεις τα δικά σου μόνο. Χάνεις τα κυριότερα κομμάτια της εικόνας.

-       Δηλαδή; Τι εννοείς;

-       Το χαλινάρι στις τράπεζες. Την άρση των κρατικών εγγυήσεων προς τις επενδυτικές τράπεζες. Η Ευρώπη δηλώνει ότι προτίθεται να μην εγγυάται την κάλυψη κεφαλαίων καταθετών σε τράπεζες που «τζογάρουν». Προτίθεται επίσης να φορολογήσει χρηματιστηριακές αλλαγές.

-       Δεν πρόκειται να περάσει φίλε μου αυτό…

-       Θα περάσει. Η Ευρώπη βγήκε δυνατή μέσα από την τελευταία σύνοδο. Δυνατή και έτοιμη να αλλάξει το παιχνίδι. Σε μερικές μέρες στη σύνοδο των G 20 θα επιχειρήσει να επιβάλει τις θέσεις της σε παγκόσμιο επίπεδο. Άλλωστε ποιοι θα αντιδράσουν; ΟιΑγγλοσάξονες; Αστείες ποσότητες…

Μερικές  μέρες πριν

Ήταν έξαλλος. Η φωνή του έτρεμε. Η χαρακτηριστική ψυχραιμία του ήταν παρελθόν.

-       Είναι προδότης φίλε μου. Προδότης της Ευρώπης! Τόσους μήνες έκανε τα πάντα να κοιμίσει τους ευρωπαίους ηγέτες και την κρίσμιη στιγμή, λίγο πριν τη συνεδρίαση των G20 έβαλε βόμβα στα θεμέλια του ευρώ, της ευρωζώνης και της Ευρώπης της ίδιας. Είναι προδότης, ένας Αμερικάνος!

-       Τι λες τώρα; Ηρέμησε….

-       Τι εννοείς να ηρεμήσω; Δεν είναι βλάκας, όλοι το ξέρουμε. Δεν είναι άπειρος, έχει θητεύσει επί χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών. Ήξερε πολύ καλά, ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ, τι έκανε…

Σήμερα

Η φωνή του ήταν ξανά ήρεμη. Με την ηρεμία όχι της σιγουριάς και της ασφάλειας αλλά της γνώσης, της επιβεβαίωσης της υποψίας.

-       Τώρα ξέρω. Είναι συνεργάτες. Μαζί τα σχεδιάζουν όλα. Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον ώστε στο τέλος να φανούν και οι δύο μη ένοχοι. Ο στόχος δεν είναι η καρέκλα, δεν είναι η εξουσία της Ελλάδας, είναι η Ευρώπη.

…………..

Πετάχτηκα μούσκεμα στον ιδρώτα. Τι εφιάλτης θεέ μου! Τι εφιάλτης! Υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην ξαναπιώ τόσες μπίρες το βράδι. Και το μυαλό μου ταλαιπωρώ και την κύστη μου. Στην τηλεόραση μόλις είχε αρχίσει η ενημερωτική ανασκόπηση των γεγονότων της εβδομάδας. «Εκλογές ζήτησε ο κ. Σαμαράς»….