Λυπάμαι πραγματικά από την αδυναμία ψύχραιμης ανάλυσης της πραγματικότητας και με επιχειρήματα τοποθέτησης απέναντι στα γεγονότα και τις εξελίξεις που παρατηρώ παντού γύρω μου.
Συναισθηματικά ανώριμοι και λογικά έφηβοι θεωρούν το ΟΧΙ σαν μια ευθεία προβολή του «μολών λαβέ» των Σπαρτιατών και φαντάζονται εαυτούς με σανδάλι και κοντό χιτώνιο. Τρομοκρατημένοι μικροαστοί που μεγάλωσαν με κατοχικά σύνδρομα, νομίζουν ότι θα τους λείψει το μακαρόνι και αγοράζουν με τη ντουζίνα τα πάκα και κραυγάζουν ΝΑΙ. Παραπλανημένοι παλαιοκομμουνιστές θεωρούν ότι το ΟΧΙ είναι μαχαιριά στα στήθη του θηρίου που ακούει στο όνομα καπιταλισμός και το ΝΑΙ η Πέμπτη φάλαγγα της σκοτεινής «Νέας Τάξης Πραγμάτων». Φοβικοί παλαιοδεξιοί που νομίζουν ότι το ΟΧΙ θα μας ρίξει στην αγκαλιά του Πουτιν που απεργάζεται σχέδια αφανισμού της δύσης και το ΝΑΙ θα αντικαταστήσει αυτόματα τον Μακρυγιάννη με τον Κάντ ξέρωγω και οι πάντες, ΟΙ ΠΑΝΤΕΣ να θεωρούν τους απέναντι τουλάχιστον λιγότερο έξυπνους και κατά περίπτωση ψεκασμένους, προδότες, αλήτες, δραχμολάγνους, ευρωλιγούρηδες, οπωσδήποτε διεφθαρμένους και πουλημένους.
Η ευκολία με την οποία τουμπάρουν τις θέσεις και τα επιχειρήματά τους ώστε να καλύπτουν και να καλύπτονται από την επικαιρότητα - που όχι λίγες φορές τους φτύνει - είναι παροιμιώδης και κάνει τους ψύχραιμους να κλαίνε από τα γέλια. Το «με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω» ταιριάζει σαν καθρέφτης σε όλους. Έτσι, όταν ο Τσίπρας φέρεται να υπογράφει, είναι απατεώνας και ψεύτης που εξαπάτησε το λαό και όταν δεν υπογράφει, αληταράς, αγράμματος καταληψίας που μας ρίχνει στα βράχια ή από την άλλη πλευρά, όταν δεν υπογράφει είναι πιστός στις αρχές του αριστερός – επαναστάτης – ριζοσπάστης και όταν υπογράφει, εχέφρων, συνετός, σύγχρονος Ευρωπαίος ηγέτης. Σε κάθε περίπτωση, η φιλολογία του άσπρου – μαύρου κυριαρχεί και η μανιχαϊκή θεώρηση της πραγματικότητας είναι το μοναδικό εργαλείο ανάλυσης.
Να ξέρετε οι περισσότεροι ότι εδώ θα είμαστε και αύριο και ότι οι «συμμαχίες» θα αλλάξουν, οι σημαίες ευκαιρίας θα υποσταλούν, νέες θα ανεμίσουν σε νέους ή στους ίδιους ιστούς, η γη θα γυρίζει, κι οι Ρίζοι μαζί της. Γι’ αυτό, λιγότερες κραυγές φίλοι και λιγότερο φίλοι. Λιγότερες κραυγές και περισσότερα επιχειρήματα.
...κι η φάση είναι ότι αν το κρίσιμο ή το επίκαιρο ερώτημα αλλάξει ξαφνικά, αν αφαιρεθεί από το πλέγμα των σχέσεων η εξουσία και η νομή της, τότε οι συμμαχίες αλλάζουν αυτόματα, η "τράπουλα" ξαναμοιράζεται, και ο χορός συνεχίζεται με καινούργιο παρτενέρ.
Έτσι, αν πηγαίναμε σε δημοψήφισμα για το σύμφωνο συμβίωσης - όπως Ιρλανδία - κάποιοι από τους τωρινούς σας συμμάχους θα ήταν αντίπαλοι αλλά όχι εχθροί, όχι προδότες. Αν πηγαίναμε σε δημοψήφισμα για την ιθαγένεια ή τους μετανάστες στη σημερινή "πλατεία" θα γινόταν επεισόδια. Το ίδιο και στη χθεσινή.
Γκέγκε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου