Κάθαρση

Μπορεί ο σπάγκος να μοιάζει φυλακή αλλά ειναι αυτό που κρατά ζωντανό τον αετό

-          Βάλτε βόμβες, ρε! Κάψτε τα τα ρημάδια...

                Ακούστηκε από το βάθος της αίθουσας θερμόαιμος κουκουές. Οι τοπικοί πρωτοκλασσάτοι σύντροφοί του, πιό συγκρτατημένοι και πιό «βιτρινάτοι» δεν υιοθέτησαν την ρητορική του αλλά υπερθεμάτισαν στη λογική του.  Με δικά τους λεφτά χτίστηκαν τα σπίτια. Η ίδια πάντα λογική: «Εγώ σε πληρώνω, εγώ το έχτισα, τα λεφτά μου». Είναι πλέον χάσιμο χρόνου να εξηγήσεις στον καθένα ότι η δημόσια περιουσία επειδή ακριβώς, ως δημόσια, είναι κοινή, δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι χάσιμο χρόνου να εξηγήσεις σε οποιονδήποτε ότι δεν πληρώνει τον δημόσιο υπάλληλο. 

                Να βάλει βόμβα να κάψει τα ρημάδια τις εργατικές κατοικίες ήθελε ο κληρωθείς ευτυχής νέος ιδιοκτήτης μιας από αυτές όπως δήλωσε στην πρώτη γενική συνέλευση των κληρωθέντων που οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο. Επειδή η ποιότητα κατασκευής ήταν κατώτερη του μέσου όρου, επειδή οι κακοτεχνίες ήταν πάμπολλες. Όχι δημιουργικές προτάσεις, όχι προσπάθεια εξέυρεσης λύσεων ή φροντίδα βελτίωσης αλλά προτάσεις καταστροφής, άρνησης, απαξίωσης.

                Ρώτησα πως που και πότε θα καταβάλαμε τις πρώτες δόσεις αποπληρωμής των κατοικιών.

-                      Γίνεται προσπάθεια να μειωθεί η δόση με στόχο την δωρεάν παραχώρηση Ήταν η απάντηση του πρωτοκλασσάτου. Έμεινα άναυδος! Όχι πρόνοια ώστε να ειναι δυνατό να δοθούν περισσότερα σπίτια σε μεγαλύτερο αριθμό δικαιούχων σε χαμηλό κόστος αλλά τζάμπα εμείς κι ας καεί το σύμπαν! Η χαριστική βολή ήρθε από τον «μπουρλοτιέρη» που με πλησίασε: «Ρε φιλαράκι, θα πληρώσεις; Αφού θα τα χαρίσουν..»

«Αφού θα τα χαρίσουν».  Η πεμπτουσία της φιλοσοφίας ζωής της μεταπολεμικής Ελλάδας: εύκολα δάνεια σε ημέτερους, χαριστικές ρυθμίσεις δανείων, επιδοτήσεις, δικαιώματα. Ένας φαύλος κύκλος που κατέστρεψε την παραγωγική βάση της χώρας και δημιούργησε στρατό τεμπέληδων.

Ναι, τεμπέληδων. Γιατί τεμπέλης δεν ειναι αυτός που εργάζεται 4 ώρες την ημέρα αλλά και αυτός που κάνει τρεις δουλειές, αντιμετωπίζει και τις τρεις σαν βάρος και δεν αποδίδει σε καμιά.

Χιλιάδες δάνεια της Εργατικής Εστίας έμειναν απλήρωτα με την προοπτική της χαρριστικής ρύθμισης, δεκάδες αγροτικοί συνεταιρισμοί στη χώρα έκαναν «φιλεργατική και φιλοαγροτική πολιτική» ή επιχειρούσαν στη βάση της λογικής των χαρισμένων δανείων, εκατομμύρια αγρότες έμαθαν να ζουν από  τα λεφτά των επιδοτήσεων και όχι από τον ιδρώτα τους, εκατοντάδες  επιχειρήσεις στήθηκαν και μεγαλούργησαν διακινώντας αέρα κοπανιστό που όμως επιδοτούνταν αδρά μέσα από Ευρωπαϊκά προγράμματα.

Κοινές και κοινότυπες διαπιστπώσεις  θα πει κανείς. Δεν ειναι διαπιστώσεις αλλά επώδυνο άγγιγμα της πληγής που κάνουμε ότι δεν βλέπουμε. Είναι υπενθύμιση σε όσους πάσχουν από την ψυχική διαταραχή κατά την οποία του ασθενή του φταέι ο γιατρός που τον πονάει και όχι η αρρώστια Διαπίστωση ότι το να τα βάζουμε με την Μέρκελ μπορεί να ικανοποιεί το θυμικό μας αλλά τα προβλήματα δεν τα λύνει. Είναι ακριβώς η ίδια λογική του κουκουε : Βάλτε βόμβες και κάψτε τα ρημάδια γιατί δεν μας τα χαρίζουν τα χρέη, δεν μας ρυθμίζουν τα δάνεια, δεν μας επιδοτούν όπως μας μάθανε μέχρι σήμερα αλλά ζητάνε να αποδείξουμε ότι θα προσαρμοστούμε.

Κι εμείς αντί να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να αποφασίσουμε να αλλάξουμε, αν θέλουμε να μας «παίζουν», θεωρητικοποιούμε την ηλιθιότητά μας και την ντύνουμε με επαναστατικό ιδεολογικό μανδύα. Εμείς, με το πιάτο άδειο μπροστά μας, φωνάζουμε γιατί το ποτήρι δεν είναι κρυστάλλινο.

Το περίφημο μνημόνιο είναι μια δικαιολογία και δεν έχει να κάνει με την ουσία. Το μνημόνιο είναι αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης που ήρθε ύστερα από κάποια γεγονότα.  Μπορει να αλλάξει αλλά τα γεγονότα ΔΕΝ αλλάζουν. Κάποιοι μπερδεύουν την ανάγκη για επώδυνες δομικές αλλαγές της κοινωνίας με την πολιτική απόφαση υιοθέτησης μιας μεθόδους εξεύρεσης χρημάτων. Τους βολέυει αυτό αλλά δεν βολεύει την Ελλάδα.

Λυπάμαι όταν στις πάμπολλες επαφές μου με επιχειρηαμτίες ανακαλύπτω ότι οι περισσότεροι δεν βλέπουν (ή κάνουν ότι δεν βλέπουν;) το πρόβλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Λυπάμαι όταν ανακαλύπτω ότι πάμπολλοι πολιτικοί πρώτης γραμμής, ακόμα και μέλη της κυβέρνησης δείχνουν να μην έχουν συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των στιγμών

Καθαρή Δευτέρα σήμερα. Είσοδος στη σαρακοστή. Ημερομηνιακό παιχνίδι... έχουμε μπεί στην εθνική σαρακοστή εδώ και μήνες. Αν όμως, για τους χριστιανούς, η σαρακοστή συμβολίζει μια πορεία κάθαρσης δεν είμαι σίγουρος ότι και η εθνική σαρακοστή λειτουργεί ως κάθαρση. Το εύχομαι ...

Υ.Γ.  Η δημόσια περιουσία, επειδή ακριβώς είναι κοινή, δεν ανήκει σε κανέναν. Κρατήστε το αυτό στο νου σας. Παιδέψτε το, παλέψτε το, αμφισβητήστε το. Κι ύστερα από μέρες, σκεφτείτε τη φράση «Μαζί τα φάγαμε». Βάλτε τη δίπλα στις φράσεις «Ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Γιάννης έκλεψαν». Θα δείτε ότι ΟΛΕΣ ειναι αληθινές και δεν αναιρεί η μια την άλλη.