Οργή, θλίψη, αγανάκτηση...

Οργή; Αγανάκτηση; Θλίψη; Τι; Τι;

Πώς να εκφράσεις όλα όσα νοιώθεις; Πώς να χειριστείς τα συναισθήματα που σε πνίγουν; Που να βρεις γλώσσα λογικής; Τι να πεις στους συμπολίτες σου που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους; Πως θα κοιμηθούν απόψε όλοι ΟΛΟΙ αυτοί οι ανεύθυνο-υπεύθυνοι που διοικούν;

 Χρόνια κάποιοι φωνάζουμε για την καταστροφή που έρχεται. Για την καταστροφή που ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ. Χρόνια φωνάζουμε τόσο δυνατά που στέγνωσε το στόμα μας. Τώρα πια στέγνωσαν και τα δάκρυά μας. Μόνο ο θυμός να ξεχειλίζει απόμεινε. Όχι κύριοι. Δεν είναι ντόμινο η κλιματική αλλαγή. Χιονοστιβάδα είναι που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμά της. Κι εσείς, κύριοι, αντί να προετοιμάζετε την έρμη τούτη χώρα που τώρα βουλιάζει στο πένθος, αντί να την θωρακίζετε απέναντι στους ολοένα και περισσότερους και πιο έντονους καύσωνες, στις ολοένα και περισσότερες  πλημμύρες, ΕΓΚΛΗΜΑΤΕΙΤΕ. Παίζετε κομματικά παιχνίδια στην πυροσβεστική, αρνείστε να χρηματοδοτήσετε την πρόληψη, εξαγγέλλετε με υποκριτική περηφάνια κι άλλες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με λιγνίτη, δίνετε άδειες σε βιομηχανίες για χρήση πέτ-κοκ.

Χάθηκε η ντροπή; Χάθηκε το φιλότιμο;  Υπουργοί που προΐστανται της πυροσβεστικής,  που έχουν την ευθύνη του σχεδιασμού, που καθορίζουν την ενεργειακή πολιτική, βουλευτές όλων των αποχρώσεων που χειροκροτούν εξαγγελίες για εκμετάλλευση λιγνίτη, κερδοσκόποι που κοιτούν την τσέπη τους θα πρέπει ΤΩΡΑ να απολογηθούν στις μανάδες που κλαίνε τα παιδιά τους, στα παιδιά που αναζητούν τους γονείς τους στ' αποκαΐδια. Να απολογηθούν στους ανθρώπους που χάνουν το σπίτι τους, που χάνουν το βιό τους. Φτάνει πια! Ξυπνήστε κύριοι! Είστε Υπεύθυνοι. Είστε συνένοχοι.

Κανένα χρηματικό ποσό δεν είναι αρκετό να θεραπεύσει αυτό τον πόνο όσο η σοβαρότητα απουσιάζει. Καμιά επένδυση δεν φέρνει πίσω τους νεκρούς. Όσες θέσεις εργασίας κι αν εξαγγείλετε δεν μπαίνουν στη ζυγαριά και δεν ισορροπούν τους νεκρούς.


........................

Υπάρχει πάντα κάπου η φωνή της συνείδησης. Αυτή η φωνή που σε βγάζει απ' την απάνθρωπη μακαριότητα όπου νομίζεις ότι τα πάντα γυρίζουν γύρω από εσένα η από αυτό που κάνεις. Αυτή η φωνή με συγκλόνισε σήμερα το απόγευμα όταν μου ψιθύρισε: «Παντελή, τι κάνεις; Η πατρίδα μας θρηνεί νεκρούς κι εσύ κάνεις περιοδείες;» Θεωρώ τουλάχιστον υποχρέωση μου να διακόψω κάθε μου δραστηριότητα.  Να σκύψω το κεφάλι και να κλάψω μαζί με τους συμπολίτες μας.

Παντελής Μήτσιου

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο γράφτηκε την Παρασκευή 24 Αυγούστου 2007 το απόγευμα και δημοσιευτηκε τις επόμενες ημέρες στον τοπικό τύπο. Όντας υποψήφιος βουλευτής διέκοψα κάθε μου δραστηριότητα για μια εβδομάδα.