Δύο εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές και παρατηρώντας τ’ αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων αλλά και τις συζητήσεις μεταξύ φίλων φαίνεται να ξεκαθαρίζει το διακύβευμα των εκλογών. Προσοχή: Το διακύβευμα δεν το κρίνουμε, δεν σχολιάζουμε, με άλλα λόγια, αν είναι σωστό , λογικό ή αληθές. Το διακύβευμα απλώς υφίσταται και οδηγεί την κούρσα. Ποιο είναι λοιπόν;
Ιδού: Αριστερά ή δεξιά;
Για να προλάβω όσους βιαστούν να κατηγορήσουν την ελληνική κοινωνία ως ανώριμη πολιτικά ή ως αδύναμη να συλλάβει τη μεγάλη εικόνα που συλλαμβάνουν οι φωστήρες της πολιτικής και ως εκ τούτου θέτει ξεπερασμένα και εκτός πραγματικότητας διλήμματα θα θυμίσω ορισμένα γεγονότα.
Εκτός από την διάσωση της χώρας και την παραμονή μας στο ευρώ όλο το διάστημα της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ κερδίσαμε - είδαμε και: το βίντεο Μπαλτάκου χωρίς καμία συνέπεια, διορισμούς αναξιόλογων φίλων του πρωθυπουργού σε υψηλά πόστα χωρίς καμία συνέπεια επίσης και επιστροφή (ακόμη και άρρητη) στο συντηρητικό τρίπτυχο: Πατρίς – Θρησκεία – οικογένεια. Με άλλα λόγια γινόμαστε μάρτυρες μιας δεξιάς αισθητικής που επιβάλλεται χωρίς να έχει απέναντι της καμία σοβαρή εναλλακτική πρόταση. Όπως το μνημόνιο – αντιμνημόνιο ως δίλημμα ξεφτίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ξεφτίζει και το δίλημμα διάσωση ή καταστροφή. Όταν μάλιστα η διάσωση έχει επιτευχθεί με την καταστροφή μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας γίνεται σαφές πως ένα τέτοιο δίλημμα δεν μπορεί να οδηγήσει την κούρσα των εκλογών.
Λίγο παρακάτω, έχουμε την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ (την κατάρρευση δηλαδή του πιο πολυσυλλεκτικού κόμματος στην Ελλάδα που στέγαζε την ίδια στιγμή τον Σημίτη και τον Τσοχατζόπουλο) και την μετατόπιση μεγάλου μέρους στελεχών και ψηφοφόρων του στο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ η εύκολη ανάγνωση των κεντροαριστερών εκσυγχρονιστών που συνοψίζεται στη φράση: « το βρώμικο ΠΑΣΟΚ πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ» είναι αρχικά αφελής και σε δεύτερο χρόνο καταστροφική. Αφελής και καταστροφική γιατί δεν λύνει το πρόβλημα και υποκρύπτει ευχή. Ας γίνω πιο καθαρή. Το «βρώμικο κομμάτι του ΠΑΣΟΚ» στο ΣΥΡΙΖΑ ή όπου αλλού παραμένει δεν εξαφανίζεται, όσο κι’ αν κάποιοι το εύχονται. Πρόκειται για σώμα ψηφοφόρων που αποφασίζει για το ποιος ή ποιοι θα κυβερνήσουν. Η απαξίωση ή αδυναμία ανοίγματος διαλόγου μ’ αυτό το κομμάτι της κοινωνίας που το έθρεψαν και το δυνάμωσαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, δεν αποτελεί λύση. Αντίθετα αναβάλει τη λύση.
Η αναβολή της λύσης σχηματοποιείται σε κινήσεις, κόμματα φωστήρων και think tank που ισχυρίζονται πως φέρουν το καινούργιο και το διαφορετικό αλλά στην ουσία τους είναι τόσο φοβικά που αφ’ ενός αδυνατούν να συγκρουστούν μετωπικά με την αισθητική της δεξιάς και αφ’ ετέρου δεν συνομιλούν (ελιτισμός) μ’ αυτό το κομμάτι της κοινωνίας αλλά αντίθετα επιμένουν στο να το χλευάζουν.
Κάπως έτσι διαμορφώνεται το αριστερά ή δεξιά.
Την επόμενη των εκλογών κινήσεις-μικροκόμματα και think tank θ’ αναγκαστούν να συνομιλήσουν μ’ αυτό που χλευάζουν γιατί η ανάγκη της κοινωνίας είναι η δημιουργία σοβαρής κυβερνητικής αντιπρότασης. Αρέσει ή δεν αρέσει την επόμενη των εκλογών οι διαδικασίες θ’ ανοίξουν και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει κεντρική θέση στο τραπέζι. Το διακύβευμα αριστερά ή δεξιά δεν είναι ούτε ξεπερασμένο, ούτε αφελές είναι πραγματικό και ουσιαστικό και όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο. Η ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα περνά αναγκαστικά μέσα από το ΣΥΡΙΖΑ (που θ’ αλλάξει με τη σειρά του μετά τις εκλογές) και οι απειλές - εκβιασμοί περί σταθερότητας, ευρώ ή δραχμής κ.α. δεν θα το σταματήσουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου