Στο όνομα της αγάπης....

 Το παρακάτω κείμενο το βρήκα σαν σχόλιο σε ανάρτηση στο facebook. Η ανάρτηση αναφερόταν στη συνέντευξη του πατέρα του 15χρονου που σκοτώθηκε στα Πατήσια. Με συγχωρείτε για τη σύνταξη και την ορθογραφία, τα κράτησα όπως ήταν.  Με συγχωρείτε ΚΑΙ για το περιεχόμενο.

"Ο Θεός να αναπαύσει την ψηχή του πεθαμένου όμως να πείτε στον εισβολέα πατέρα ότι εκείνος φταιέι για όλα και ότι είναι εγγληματίας επειδή εκείνος έχει όλη την ευθύνη όταν πηγαίνει τα παιδιά του κάπου που δεν ξέρει πως είναι σα χώρα αλλά και που δεν τον θέλουν και τα αληθινά χριστιανόπυλα ελληνόπουλα δεν είναι υποχρεωμένα ούτε να τον έχουν στην γή τους καταπατητή ανεπυθύμητο, βρωμιάρη, και να τους χαλάει τη ζωή, και να μοιράζονται μαζί του χωρίς να του χρωστούν τίποτα φαί, πατρίδα και νοσοκομεία. Ευχόμσαστε να δει και το κοριτσάκι και να συλληφθεί ο τρομοκράτης αλλά μετά να φύγουν και να μην καταπατούν να μάθουν να μην ενοχλούν τους άλλους στα πατρικά τους σπίτια. Ο Θεός αγαπάει τον κλεφτη αλλα και το νοικοκύρη. Η Αβγανή μάνα πόσο αλήτισα και άκαρδη στο ίδιο το αίμα της είναι; Πως έκανε παιδιά αφού δεν έχει ουτε πατρίδα ούτε καν να τα ταίσει; Όταν κάνεις παιδιά είσαι υποχρεωμένος να τα ταίζεις εσύ ή να μπαίνεις φυλακή άμα δεν έχεις ευθύνη. Αυτό είναι αλητία να ζητάς γή και φαι και πατρίδα ξένων παιδιών που οι γονείς τους δούλεψαν και ήταν τίμιοι όταν αποφάσιζαν να κάνουν παιδιά. Oταν κάνεις ατιμίες και θέλεις οι άλλοι να βαρύνονται με τα δικά σου προβλήματα και πάς να κλέψεις του αλλου το σπίτι και το φαί των παιδιών που έχουν καλούς γονείς τότε ο Θεός σε καίει. Στο κάτω κάτω να κατηγορήσει τον εαυτό του και την ατυχία του. Κρεμάλα σε όλους τους άτιμους γονείς που φέρνουν στον κόσμο αθώα παιδιά και τα αφήνουν με την αχρηστοσύνη τους να πεινούν αφού δεν ή τα στέλνουν στα φανάρια για να φάνε εκείνοι, ή ακόμη χειρότερα τα πηγαίνουν σε μέρη άγνωστα και σκοτώνοται ουσιαστικά απο το δικό τους χέρι. Τα παιδιά δεν φταίνε τέτοιοι γονείς όμως θέλουν κρεμάλα. Καταδίκη ακόμη και στους έλληνες γονείς που βάζουν σε κίνδυνο τα παιδιά τουσ. Κρεμάλα και στον δολοφόνο και στους άτιμους γονείς. Υγεία και φώς στο κοριτσάκι να μην τυφλωθεί και να δωθεί ηια υιοθεσία στο Αβγανιστάν, προστατεψτε τα παιδιά. Ο γονιός λογοδοτεί στο Θεό"

Αυτός ο χείμμαρρος μίσους, από που πηγάζει άραγε; Σε τι περιβάλλον, με ποιές αρχές, ποιές διαδαχές μεγάλωσε το πρόσωπο που έγραψε τα παραπάνω; Ποιο εκπαιδευτικό σύστημα δημιούργησε αυτό το υπόβαθρο; Πόσα σωρευμένα λάθη έγιναν και από ποιούς για να βγεί αυτό το αποτέλεσμα; 


Πόσο μίσος τελικά μπορεί να παραχθεί στο όνομα της αγάπης;