Άλλος για πρόεδρος;

Αφού το παιχνίδι της ηγεσίας ανοίγει, ας ανοίξουν και κάποια χαρτιά στο τραπέζι...
Πρώτες προσωπικές εκτιμήσεις:
Γιώργος Παπανδρέου
Αναγορεύτηκε ηγέτης με μια πρωτοφανή και καινοτόμα διαδικασία σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την παράταξη. Κάτω από το βάρος μιας φυσιολογικής και έντονης φθοράς ύστερα από την εντεκάχρονη συνεχή διακυβέρνησης της χώρας από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Κώστα Σημίτη, ανέλαβε την ηγεσία του κόματος για να διχειριστεί στην ουσία την ήττα. Πήρε πρωτοβουλίες για άνοιγμα του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία, για συμμετοχική δημοκρατία, για κοινωνικό διάλογο, όπως το "Κάθε μέρα πολίτης", τους "Εθελοντές του διαδικτύου"΄και το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης". Πρωτοβουλίες τις οποίες είτε δεν μπόρεσε είτε δεν τον άφησαν να τις στηρίξει. Η οργανωτική δομή του κόμματος, όπως διαμορφώθηκε, με μέλη και φίλους δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και το κόμμα φάνηκε να αποκόπτεται από τον κοινωνικό ιστό και τις διεργασίες εντός αυτού. Η αδυναμία του να επιβάλει ενιαία προς τα έξω φωνή, οι παλινωδίες σε ουσιώδη θέματα, οι λαθεμένες επιλογές προσώπων, η άρνηση να προχωρήσει σε τομές και ρήξεις με καθεστυκίες απόψεις και πρόσωπα και το ελάχιστα ηγετικό του προφίλ είναι τα κύρια αρνητικά του. Στα θετικά του, ο ριζοσπαστισμός, οι προχωρημένες απόψεις, το διεθνές κύρος και το ήθος. Στα επικοινωνιακά μειονεκτήματα συμπεριλαμβάνεται και η εμφανής τα πρώτα χρόνια αδυναμία χειρισμού της Ελληνικής γλώσσας. Στα επικοινωνιακά θετικά του η διείσδυση σε χώρους που παραδοσιακά οι πολιτικοί δέχονταν σκληρή και ανηλεή κριτική (π.χ. διαδίκτυο)
Ευάγγελος Βενιζέλος
Δεν κατανοώ την δήθεν έκπληξη πολλών από την ανακοίνωση της υποψήφιότητάς του. Η πρόθεσή του ήταν γνωστή από παλιά. Ίσως να ξένισε η επιλογή και ο χώρος για την ανακοίνωση. Ίσως. Πολιτικός με χειμαρώδη λόγο αλλά ελάχιστη ουσία. Μπορεί να μιλά μισή ώρα χωρίς να πει κάτι ουσιώδες. Για πολλούς, οι προθέσεις του σε επιμέρους ζητήματα πολιτικής - ασφαλιστικό, οικονομία, εξωτερική πολιτική, παιδεία κ.ά. - είναι ένας γρίφος. Ίσως αυτό να είναι και το μεγαλύτερο του μειονέκτημα. Είναι προφανές ότι η προσεκτική καλλιέργεια από μέρους του ενός ηγετικού προφίλ, του δίνει την απαραίτητη αρχική ορμή ώστε να μπορέσει να οδηγήσει την παράταξη ΄σε ανάκαμψη. Αλλά αυτό δεν είναι εχέγγυο επιτυχίας. Η θητεία και πορεία του Γ. Α. Παπανδρέου το αποδεικνύει περίτρανα. Αν η ενότητα της παράταξης δεν πληγεί ανεπανόρθωτα κατά τη διαδικασία εκλογής, ίσως να τα καταφέρει.
Κώστας Σκανδαλίδης
Εκφράζει άραγε τον Τρίτο πόλο ή η υποψηφιότητά του υποκρύπτει κάτι άλλο; Η μέχρι τώρα πορεία του δείχνει αν μη τι άλλο πολιτική εντιμότητα και ευθύτητα. Δεν έχει - και δεν φρόντισε να καλλιεργήσει - ηγετικό προφίλ. Ίσως η υποψηφιότητα Σκανδαλίδη να λειτουργήσει εξισορροπητικά και να συγκεντρώσει, χωρίς να προσωποποιεί, σε μια συντεταγμένη παρουσία όλους εκείνους που βλέπουν από άλλη οπτική γωνία την κούρσα ηγεσίας. Ίσως σταθεί η αφορμή να αφεθεί περισσότερος χώρος στην πολιτική έκφραση και όχι στον παραγοντισμό και τους μηχανισμούς.
Σε αναμονή των όποιων εξελίξεων.