Μετά τη γιορτή

Τέλειωσε λοιπόν. Το αποτέλεσμα βγήκε, έχουμε πρόεδρο.
Θα βγεί το ΠΑΣΟΚ δυνατό από αυτή τη διαδικασία ή όχι;
Δεν ξέρω αν θα συμβεί, ξέρω όμως ότι μπορεί.
Αρκεί να επικρατήσει η πολιτική τώρα πια και να ξεχαστούν τα συνθήματα, Αρκεί κάποιοι να καταλάβουν πως η μάχη τέλειωσε και τα τσεκούρια πρέπει να μπουν στα συρτάρια. Είναι η ώρα της συζήτησης και της δράσης και όχι των κραυγών και του πλιάτσικου.
Κάποιες παρατηρήσεις της επόμενης μέρας, έτσι για να τελειώνουν κάποια πράγματα:
1. Το Ανοιχτό κόμμα όχι μόνο ανέχεται αλλά έχει ανάγκη την διαφορετική άποψη. Η προσπάθεια για την επίτευξη ομοιομορφίας απόψεων είναι παγίδα και σ' αυτήν πέφτουν εύκολα όσοι μόνο στα λόγια επαγγέλονται την συμμετοχική δημοκρατία. Αυτό σημαίνει ότι οι διαφορετικές απόψεις είτε εκφράζονται από άτομα είτε από οργανωμένες ομάδες ανθρώπων είτε από ρεύματα, είναι και ευπρόσδεκτες και ζητούμενες. Άρα οι δηλώσεις του κυρίου Παμπούκη, στενού συνεργάτη του προέδρου, σε απάντηση της ανακοίνωσης Βενιζέλου, είναι τουλάχιστον άστοχες.
2. Η επίσπευση του συνεδρίου και η ακύρωση στην πράξη του προσυνεδριακού διαλόγου στο όνομα (ΠΑΛΙ!) των συγκυριών, δεν προμηνύει τίποτα καλό. Δεν πάμε σε συνέδριο σύνθεσης απόψεων αλλά σε συνέδριο συσχετισμών και μηχανισμών. Κρίμα. Ως πρώτο δείγμα γραφής της νέας εποχής Παπανδρέου είναι απογοητευτικό.
3. Το ερώτημα του ρόλου των διαφόρων επιτροπών στήριξης παραμένει και θα πρέπει να λυθεί μια και καλή. Γιατί αλλιώς, οι δηλώσεις του κ. Παμπούκη αποκτούν άλλο νόημα.
Εδώ είμαστε και θα τα λέμε...