Έχεις λεφτά, είσαι πατριώτης, δεν τα
έβγαλες έξω και είσαι αρκετά ριψοκίνδυνος ώστε να τα επενδύσεις σε βιομηχανική
δραστηριότητα. Είσαι από περιοχή με παράδοση στην κτηνοτροφία και στα
γαλακτοκομικά - ακόμα θυμάσαι τη φέτα που έφτιαχνε η γιαγιά σου - και αποφασίζεις
να επενδύσεις στην γαλακτοβιομηχανία.
Βρίσκεις το χώρο, βρίσκεις το μηχανικό ο
οποίος σου σχεδιάζει ένα υπερσύγχρονο τυροκομείο με τα καλύτερα μηχανήματα, τις
άψογες εγκαταστάσεις, το όμορφο κτίριο και τον βιολογικό. Δεν είσαι από
εκείνους που θεωρούν την προστασία του περιβάλλοντος «πεταμένα λεφτά».
Αντίθετα.
Όλα πάνε κατ’ ευχή, στήνεις τη μονάδα,
προλαβαίνεις την τυροκομική περίοδο, φτιάχνεις τυρί – κανόνι, πουλάς καλά,
βάζεις και «πόδι» στις αγορές της Ευρώπης μέσω κάποιων γνωστών και φίλων σε
Γερμανία και Βέλγιο.
Κάποια παράπονα περιοίκων για μυρωδιές
και για τυρόγαλο στο γειτονικό ρέμα τα θεωρείς εκδηλώσεις κακίας και φθόνου.
Εσύ ρώτησες το μηχανικό σου ο οποίος σου είπε ότι ο βιολογικός σου λειτουργεί. Περνάς
ένα χειμώνα σχεδιάζοντας τις επόμενες κινήσεις σου, αρχίζει η νέα τυροκομική
περίοδος και την πρώτη εβδομάδα σου την πέφτουν «οι Επιθεωρητές» και σου
στέλνουν μια απανταχούσα, να! Με το συμπάθιο. Να, το BOD τόσο, να τα αιωρούμενα τόσα, να μια
δεκαπεντάρα χιλιάρικα ευρά στο κεφάλι και δεν μπορείς να συνέλθεις.
Φωνάζεις το μηχανικό ο οποίος αρχίζει
να βρίζει το κράτος και «τους μαλάκες» που τα βάζουν με τους φτωχούς και
ανυπεράσπιστους επιχειρηματίες. Σου λέει ότι πρόκειται για σκευωρία, ότι μεγάλα
συμφέροντα σου την πέφτουν και άλλα όμορφα.
Στο δεύτερο πρόστιμο, ανησυχείς. Ρωτάς
και μαθαίνεις ότι ο βιολογικός σου δεν είναι ικανός να καθαρίσει τα λύματά σου.
Πρώτα απ’ όλα επειδή η δραστηριότητά σου είναι εποχική και δεύτερο επειδή το
φορτίο των λυμάτων σου είναι πολύ μεγάλο. Μαθαίνεις ότι παρότι ο μηχανικός σου
το ξέρει αυτό, σου πούλησε «βιολογικό» που στην ουσία δεν δουλεύει. Μαθαίνεις ότι
αυτό μάλλον το ξέρουν (τουλάχιστον μερικοί) και στην υπηρεσία που σου
εξέδωσαν την άδεια αλλά δεν σκοτίστηκαν να σε ενημερώσουν ούτε σου απέρριψαν τη
μελέτη ή την αίτηση αδειοδότησης, επειδή δεν υπάρχει σχετική εγκύκλιος.
Μαθαίνεις ότι αυτό το ξέρουν και οι
ελεγκτές αλλά η δική τους δουλειά είναι να ελέγχουν εσένα και όχι τους υπάλληλους
που σε αδειοδότησαν ούτε τον μηχανικό σου που σε έμπλεξε σε όλο αυτό το παρανοϊκό
σκηνικό.
Τι κάνεις; Τι μπορείς να κάνεις; Να
ψάξεις να βρεις τρόπο να διορθώσεις τις εγκαταστάσεις σου; Μα μόλις πριν 2
χρόνια έφτιαξες αυτές που έχεις και ακόμα δεν τις έχεις αποσβέσει ούτε θα τις αποσβέσεις
στα επόμενα 5 χρόνια. Να πας στον βουλευτή σου; Ξέχασες ότι δεν εκλέχτηκε στις τελευταίες
εκλογές; Να πληρώσεις τους ελεγκτές; Πόσα και πόσες φορές να τους δώσεις; Να
πάρεις το μυδράλιο και να καθαρίζεις κόσμο; Αυτό είναι μια κάποια λύση. Η άλλη
είναι να κοιτάξεις να κουτσοβολευτείς για μερικά χρόνια, να παίζεις το κρυφτό
με τις υπηρεσίες και τους περιοίκους, να κοροϊδεύεις και όταν σου δοθεί η
ευκαιρία, να ρίξεις 10 μούντζες σε αυτή τη χώρα και να φύγεις μακριά.
Κι όμως, όλα θα ήταν πιο εύκολα αν…
Αν οι υπηρεσίες ενέκριναν το
αποτέλεσμα και όχι την διαδικασία.
Αν την ευθύνη για το αποτέλεσμα την
είχε ο μελετητής και ο κατασκευαστής της μονάδας με ενέχυρο την άδεια άσκησης
επαγγέλματος
Αν ο ελεγκτής ή ο μελετητής δεν ήταν
μπετατζής αλλά βιολόγος, χημικός μηχανικός, ειδικευμένος επιστήμονας.
Τόσο απλά.
Υ.Γ. Αλήθεια, έχουν δοκιμάσει όσοι από
τους τυροκόμους ή ελαιοτριβείς «τρώνε» πρόστιμα για ρύπανση αν και διαθέτουν
άχρηστες τσιμεντένιες γούρνες, να ρίξουν τις ευθύνες στις υπηρεσίες που τους έδωσαν
άδεια; Στους μελετητές; Γιατί δεν το κάνουν να γελάσει ο κάθε πικραμένος;