Το θρίλερ στο δρόμο του ΟΑΕΕ

Έχει συσταθεί κάπου μια ΕΠΕ. Καλά να πάθει θα πείτε αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας. Εις εκ των εταίρων, που λένε κι οι δικηγόροι – ναι, αυτοί που έχουν δικό τους ολόκληρο υπουργό – αποφασίζει να μεταβιβάσει ολόκληρο το εταιρικό του μερίδιο, να διαγραφεί από τον ΟΑΕΕ και να τραβήξει τον δρόμο της αρετής. Χα! θα πείτε αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

Μετά βασάνων, ο εις, καταφέρνει κάποια στιγμή να τελειώσει με εφορίες, συμβολαιογράφους, κατάθεση τροποποίησης στο ΕΒΕΑ, να πάρει την σχετική βεβαίωση για διαγραφή από ΟΑΕΕ. Το ημερολόγιο έδειχνε 29/4/2013

Στα χέρια του έχει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά προς ΟΑΕΕ πλην ενός: του ΤΑΠΕΤ ή ΦΕΚ. Η καλή κυρία στον ΟΑΕΕ, η υπεύθυνη για τις διαγραφές του Ζωγράφου – του Δήμου, όχι του Τσαρούχη -  κάνει δεκτό το αίτημα με την επιφύλαξη προσκόμισης του ΤΑΠΕΤ ή ΦΕΚ. Αυτά τα αρκτικόλεξα πάντα τον τρόμαζαν τον εις εκ των εταίρων, που λένε οι δικηγόροι κτλ, και όποτε μπορούσε τα άφηνε να προσπερνούν. Έτσι και τώρα: μπήκε στο διαδίκτυο, γκουγκλάρισε και κατάλαβε ότι μπορούσε να περιμένει την έκδοση του ΦΕΚ το οποίο χρειάζεται περί το εικοσαήμερο να δημοσιευτεί.

Όταν κόντευε μήνας και η αναζήτηση στο Εθνικό Τυπογραφείο του έβγαζε μηδέν αποτέλεσμα, ανησύχησε. Τηλεφώνησε λοιπόν στο ΕΤ και ακριβώς εδώ ξεκινά η πορεία στη λεωφόρο με τις λεύκες του ελληνικού δημοσίου – στενού, ευρύτερου, μακρύφαρδου, ψηλόλιγνου ό,τι επιθυμείτε.

Από το ΕΤ, χθες, τον πληροφόρησαν ότι στο όνομα της ΕΠΕ δεν έχει φτάσει κανένα αίτημα δημοσίευσης από το ΕΒΕΑ, οπότε λογικά δεν έχει ούτε ΦΕΚ, ούτε ΤΑΠΕΤ (αριθμός πρωτοκόλλου εθνικού τυπογραφείου). Κρύος ιδρώτας τον έλουσε…

Σήμερα το πρωί, στο ΕΒΕΑ, του είπαν ότι, για λόγους που δεν τον αφορούν, η αποστολή των τροποποιήσεων καταστατικών ΕΠΕ προς το Εθνικό ακολουθεί έναν αργό ρυθμό. Στην απελπισμένη ερώτηση «Τι φταίω εγώ ρε παιδιά;» του απάντησαν ότι «σύμφωνα με το άρθρο 15 του Ν. 3419/2005, εφόσον η τροποποίηση έχει ΚΑΚ και ΓΕΜΗ, δεν χρειάζεται ΤΑΠΕΤ και ΦΕΚ». Αυτό ήταν! Αρκτικόλεξα! Σαν να πετάς κρυπτονίτη στον σούπερμαν. Βρήκαν το αδύνατό σημείο του και τον χτυπάνε κάτω σαν χταπόδι.

Μάζεψε όσες δυνάμεις του απέμειναν και σύρθηκε ως απέναντι από το ΕΒΕΑ στον ΟΑΕΕ. Προσευχήθηκε – άθεος ων - να έχουν τελειώσει τα αρκτικόλεξα και ανέβηκε ως την καλή κυρία που έχει τον Δήμο Ζωγράφου ή κάποια σχετική. Εξήγησε τέλος πάντων στην πρώτη διαθέσιμη καλή κυρία ότι από απέναντι του είπαν ότι δεν χρειάζεται όλα αυτά που του ζητάνε επειδή ο νόμος τάδε λέει αυτά.

«Κύριε, εγώ δουλεύω με εγκυκλίους και όχι με Νόμους». Κεραυνός. Αστραπή. Αστέρια και πουλάκια άρχισαν να κάνουν βόλτες γύρω από το κεφάλι του. «Δεν υπάρχει κανείς υπεύθυνος εδώ μέσα;» ψέλλισε. «Ο κύριος Ρωμανάς, στο βάθος δεξιά» άκουσε ή νόμιζε ότι άκουσε. Αλήθεια έχετε παρατηρήσει ότι οι περισσότεροι υπεύθυνοι είναι σαν τους κήπους, στο βάθος; Μόνο που οι υπεύθυνοι είναι και δεξιά αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας.

«Το ξέρω αγαπητέ μου το πρόβλημα και το έχω θέσει στους από πάνω» έκανε και έδειξε προς το ταβάνι. Κοίταξε ασυναίσθητα και ο εις αλλά πάρεξ ένα γυμνό φωτιστικό σωλήνα και ένα μικρό ξεφλούδισμα της μπογιάς, ουδέν είδε. «Το πρόβλημα είναι ότι εμάς μας δεσμεύει το ΠΔ 258/05 και όχι ο Ν. 3419 του ιδίου έτους» είπε και αυτή την φορά ανασήκωσε τους ώμους και χαμογέλασε με νόημα. Ίδιος ο Μητσοτάκης σκέφθηκε ο εις και μια ανατριχίλα διέτρεξε την σπονδυλική του στήλη από τον αυχένα ως τα οπίσθια.

Έφυγε ηττημένος, αποκαμωμένος. Καληνύχτα ΔΗΜΑΡ (και ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά η πρώτη ταιριάζει ηχητικά) αυτή η χώρα δεν θα αλλάξει ποτέ.

Ο εκπαιδευτικός όπως τον βλέπω εγω

Έχω μεγαλώσει τρία παιδιά, που έμαθαν γράμματα όλα σε Δημόσια Σχολεία και Δημόσια Ελληνικά Πανεπιστήμια. Πριν από αυτό, υπήρξα φυσικά μαθητής επί δεκατρία χρόνια (ναι, δεν ήμουν από τα καλά παιδιά). Καταναλώνοντας λοιπόν από το 1967 Δημόσια Παιδεία, έχω την πείρα του μαθητή και του γονιού και μπορώ να μιλώ γι’ αυτή όπως εγώ την έζησα και από την πλευρά που την έζησα.

1.       Το να πετύχεις καλό εκπαιδευτικό είναι τις περισσότερες φορές ζήτημα καθαρής τύχης 

2.       Το να καταδείξεις τον κακό δάσκαλο και να τον απομακρύνεις από την αίθουσα διδασκαλίας είναι δυσκολότερο από το να αφοπλίσεις βόμβα κατασκευασμένη από τον καλύτερο βομβιστή. Είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου ο Έλληνας είναι αυτόματα, αναντίρρητα, παθιασμένα αλληλέγγυος με τον διπλανό του που τυχαίνει να είναι και συνάδελφός του.

3.       Σε πληθώρα περιπτώσεων, η διδασκαλία είναι το ίδιο επικίνδυνη δουλειά με αυτήν του πυροτεχνουργού που αναφέραμε παραπάνω. Μαθητές, γονείς και τοπικές κοινωνίες είναι σε θέση να κάνουν την ζωή του εκπαιδευτικού κυριολεκτικά κόλαση και κανείς δεν είναι σε θέση ή δεν θέλει να τους σταθεί αλληλέγγυος.

4.       Πολλοί εκπαιδευτικοί δεν έχουν επαφή με το αντικείμενο που διδάσκουν. Το σύστημα μετεκπαίδευσης και αυτομόρφωσης είναι διάτρητο και περισσότερο λειτουργεί ως ενισχυτικό του εισοδήματος παρά υπηρετεί τον σκοπό του.

5.       Πολλοί εκπαιδευτικοί ενισχύουν το εισόδημά τους με ιδιαίτερα. Δεν ξέρω αν είναι όλοι, δεν ξέρω αν είναι οι περισσότεροι αλλά είναι πολλοί. Οι περισσότεροι από αυτούς καταλήγουν να έχουν πάρεργο και βάρος την κύρια και φορολογητέα εργασία τους:  το Δημόσιο Σχολείο.

6.       Υπάρχουν εκπαιδευτικοί που η πνευματική τους ισορροπία έχει διαταραχθεί σε τέτοιο βαθμό που η θέση τους δεν θα έπρεπε να είναι στην αίθουσα διδασκαλίας. Αυτό και μόνο δείχνει το ανθυγιεινό της εργασίας και του εργασιακού περιβάλλοντος. Γι’ αυτό τον λόγο οι εκπαιδευτικοί «δουλεύουν λιγότερο». Γι’ αυτό τον λόγο επίσης θα έπρεπε, ύστερα από αξιολόγηση της κατάστασής τους από ειδικούς, να στελεχώνουν διοικητικές υπηρεσίες σχετικές με την εκπαίδευση.

7.       Η συντριπτική πλειοψηφία των εκπαιδευτικών που στελεχώνουν διοικητικές υπηρεσίες (π.χ. Διευθύνσεις Εκπαίδευσης) κατέλαβαν τις θέσεις των με αποσπάσεις λόγω γνωριμιών ή κομματικής ένταξης την στιγμή που υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται σε σχολικές αίθουσες (δες παραπάνω).

8.       Τα σχολεία και το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ένα τεράστιο καζάνι όπου υπουργοί, βουλευτές, δήμαρχοι, κομματάρχες, πολιτευτές, συνδικαλιστές, κόμματα έχουν προσθέσει ο καθένας από κάτι ώστε το τελικό αποτέλεσμα να εξυπηρετεί αλλότριους σκοπούς και να απομακρύνεται από την βασική του λειτουργία.

9.       Δεν υπάρχει λύση στο απίθανο κουβάρι της εκπαίδευσης που να μην έχει θύματα, να μην έχει αδικημένους, να μην έχει ανατροπές. Κάθε μέρα που περνάει οι όποιες αναγκαίες ανατροπές θα είναι περισσότερο επώδυνες και η μετάθεσή τους στο μέλλον απλά θα κάνει τις επιβεβλημένες αποφάσεις να έχουν τραγικότερες συνέπειες.

10.   Τα πιο αθώα θύματα οποιασδήποτε αλλαγής και τα μόνα τα οποία θα έπρεπε ΟΛΟΙ να φροντίζουμε είναι τα παιδιά. Υπ’ αυτή την έννοια, η δήλωση του Κουράκη ότι πάνω από τα παιδιά είναι ο εκπαιδευτικός έχει θέση μόνο στο πτυελοδοχείο της ιστορίας.

Έχω γνωρίσει και έχω φίλους εκπαιδευτικούς που είναι πραγματικοί Δάσκαλοι, από αυτούς που υποθέτω ότι οι μαθητές τους θα τους θυμούνται και θα δακρύζουν από νοσταλγία. Θυμάμαι κι εγώ μερικούς τέτοιους από τα σχολικά μου χρόνια. Ας τιμήσουν αυτή την εικόνα τους….